Polska poezja

Wiersze po polsku



Bruno (fragm.)

(fragment)
(Bruno)
– Kamilo moja!… dziewico rozkoszy!…
Kocham!… a nie śmiem, że kocham powiedzieć!
Gdybyś ty mogła sama przez się wiedzieć!…
Wszak są współczucia!…
Przyjdź moje? jutro? – przyjdź, jutra wieczorze!…
Za głęboko marzę! – jeżeli ją ujrzę –
Wyznać się odwarzę!… Co za szaleństwo tych
Moich urojeń!… A mnie się zdało,
Żem widział życia jakąś gwiazdę nową –
Ha! a to tylko chmura ponad moją głową
Przelatywała!… W której łonie tlało…
Nasienie gromu!… a jam wziął to –
Za zorzę mojego bytu!…
————————————
(Kamila)
– Och!…jak to boleśnie!…
Kochać na jawie a być jakby we śnie!…
Ja go tak kocham, a on o tym nie wie.
Milczenie przypłacę zdrowiem,
Umrę – i nie powiem!…


1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)

Wiersz Bruno (fragm.) - August Olizarowski Tomasz