Zmierzch

Podobne wiersze:

1. „Co powiesz w ten zmierzch…” Co powiesz, duszo biedna, samotna w zmierzch błogi, Co powiesz, serce, serce me niegdyś zwarzone, Tej bardzo pięknej, bardzo dobrej, […]...
2. Suto ściel to Łóżko (829) Suto ściel to Łóżko I ściel je w Bojaźni – Śpij w nim schludnie, aż Dzień Sądu W górze się […]...
3. O zmierzchu(Gdy zmierzch na oknie naszym…) Gdy zmierzch na oknie naszym już dosięga kwiatów, My, w cień wspólny związani na znajomej ścianie – Myślami do dwu […]...
4. W Zmierzch / Into the Twilight Serce sterane, w przebrzmiałym czasie, Wyrwij się z sideł dobrego i złego, Zaśmiej się znowu wśród zmierzchu szarego, Westchnij znów, […]...
5. Zmierzch Zmierzch z nocnym mrokiem zaplatają matę, matę szeroką, półciemną, półjasną, na czarne pasmo kładą srebrne pasmo, na pasmo miękkie dwa […]...
6. Letni pastelowy zmierzch Krzysiowi Myszkowskiemu i Nataszce gwiazdy zaplatają się od gwiazd w dolinę napływają cienie czułość świateł pulsująca od szyb i samotność […]...
7. Zmierzch wieczorny XCV Zmierzch wieczorny Już przyjaciel przestępcy, błogi zmierzch wieczora, Nadchodzi wilczym krokiem, niby wspólnik. Pora, Gdy wielka nieb alkowa kryje […]...
8. Letni zmierzch Byłem poetą uznanym więc dawno nie siedziałem tak zwyczajnie na trawie i trawa nie była uznana tylko zielona W oddali […]...
9. Zmierzch bezpowrotny Różowieje o zmierzchu twój spłowiały liścik… Wóz turkocze za oknem. Może sen mój właśnie Tak odjeżdża w złą ciemność – […]...
10. Zmierzch Ludzie wracają z pola, psy szczekają w dali, Wśród chałup jak opryszki skradają się cienie. Rzeka jak nóż szeroki błyszczy […]...
11. ZMIERZCH MISTYCZNY Wspomnienie wraz ze Zmrokiem w bladej czerwoności Krople rdzy wsącza w płomieniste rozjarzenie Horyzontu Nadziei, co o nowe włości Szerszy […]...
12. Ja uwięziona w lochu Ja uwięziona w lochu I smutna jak ballada, Anielska lilia blada Kwitnąca w mroku. Nie widzę już błękitów, Ni słońca, […]...
13. Robert E. Howard – Zmierzch nad Stonehenge Pod zamyślonym niebem olbrzymie kolumny Jak giganci z zaświatów, wyniosłe i dumne, Rzucają w głąb lądu swoje długie cienie. Plączą […]...
14. Wiersz o piłce Co teraz zrobi chłopiec, któremu uciekła piłka? Co teraz mógłby zrobić? Widziałem jak skacząc wesoło Toczy się ulicą a później […]...
15. Tajemnica Czemum ja smutny? każdy mię pyta, Natrętnie patrząc mi w oczy; Pobłyski wzroku mojego chwyta I smutku cień, co twarz […]...
16. Ciągle, ciągle ta sama historia Styczeń w mieście, kałuże z zimną wodą, zmierzch się rozpoczął w południe. Kilka kłótni, co stały się poważne dopiero w […]...
17. Przygnębienie Zmierzch melancholią szarą spływa… Senność powieki moje klei, Pełen znużenia, bez nadziei, Chce spać bez marzeń i rojenia… Gdzieś płacz […]...
18. Moja wiara Chciałbym, ażeby do mnie przyszedł Ktoś najbardziej Prosty, Taki, jak na maszty brane, polskie sosny. Żeby mi powiedział słowo jedno […]...
19. Ballada ślubna Przekład: Barbara Beaupre Szczęśliwa jestem. O! szczęśliwa Złoty mi pierścień zdobi dłoń, Zasłona bladą twarz okrywa, Gałązka mirtu wieńczy skroń. […]...
20. W nicość śniąca się droga Poistniały czerwienie na niebiosów uboczu – Poistniały dla nikogo, samym sobie raczej – wbrew… I nie umiem powiedzieć, skąd uległość […]...
21. Mistyka Zmierzch spada słodko w ciężkie ramiona bzów plusz wpada oknem ciężkirni pluskami – krew noc przechodzi firanki – łąki powiewne […]...
22. Sonet 46 Śmiertelną wojnę serce z okiem toczy, Jak mają łupy z twej istoty dzielić. Twój widok pragną zabrać sercu oczy, A […]...
23. Po ciemku, po ciemku łkasz Po ciemku, po ciemku łkasz, Bezradność Twych łez rozumiem! Schorzałą śmiertelnie twarz Radośnie całować umiem. Do końca nie zbraknie mąk, […]...
24. Do Hanny Chyba by nie wiedziała, co znaczy twarz blada I kiedy kto nie g’rzeczy, Hanno, odpowiada, Często wzdycha, a rzadko kiedy […]...
25. Spotkanie Ta jedna chwila dziwnego olśnienia Kiedy ktoś nagle wydaje się piękny Bliski od razu jak dom kasztan w parku Łza […]...
26. Wrażenie „Wrażenie” (1) W modre, letnie wieczory, pójdę miedzą kłośną, Łechtany zbóż kitami, deptać trawy płowe: Marząc, czuć będę świeżość pod […]...
27. Kraków Hej! puszczę ja oczy daleko od siebie! Niech lecą, polecą, jak ptaki po niebie, Aż do tej krainy, Gdzie pada […]...
28. W ALBUMIE (Z Byrona) Jak wędrowcowi w oko wpada Samotna pośród pól mogiła, Podobnie ta stronica blada Niechby twój miły wzrok znęciła. Jeśli po […]...
29. Straszny żal Dziś, kiedy życia mego słońce z wolna spada, Ni przyjaźń mnie otacza, ani wdzięczność ludzi; Z jednej strony mej stoi […]...
30. Tutli – Putli Nudzę się, nudzę piekielnie… Wszystko się stało tak marne, Tak małe i płaskie śmiertelnie, Że nawet kolonie karne Nie mogą […]...
31. Przez piekło Modlę się do Jezusa w cierniach W przeziębionej kaplicy Do Jezusa z ludzką migreną Przy krzywej świecy Od Zmartwychwstałego odchodzą […]...
32. PRZEZ KRESY Monotonnie koń głowę unosi grzywa spada raz po raz rytmem koła koła zioła terkocze senne półżycie drożyną leśną łąkową dołem […]...
33. Na zakurzonej drodze Na zakurzonej drodze szukam twoich ust schylam się i zaglądam pod każdy omszały kamień. w wilgotnym cieniu zwinięte krągło śpią […]...
34. MAŁE DZIECI 1 Ona jest piękna, w dziewiętnastym roku, On lat ma dwadzieścia cztery – O głowę wyższy, stojąc przy jej boku; […]...
35. Spojrzystość Rozełkanych rusałek nagle sto tysięcy Wypłynęło na księżyc, by istnieć mniej więcej. Wodo, wodo — gdzie jesteś? Tu jestem gdzie […]...
36. Zaczarowany las Zaczarowany las – pomiędzy drzewa Elf biały mignie i w cień się rozwiewa; Oczy potworów z zielonej głębiny Jak karbunkuły […]...
37. JAK WIERSZE CZYTAĆ Siądź z książką na fontanny krawędzi kamiennej, W której ogród odbija się i błękit czysty, Połóż przy sobie uschły kwiat, […]...
38. Utwory Piurblagistów – Moje biurko Kitka zeschniętej gencjany – Mój kucyk zdemolowany Na mym biurku. I Jego obraz w rozciętym ogórku. Jestem żaba – taki […]...
39. Sztandar Prawda, prawda, czarnoleski Janie: „Serce roście patrząc na te czasy!” Tętnem krwi czerwono-chorągwianej Zaszumiały nasze miasta jak lasy. Jakaż miała […]...
40. Za tę chwilę pełną śmierci dziwnej Za tę chwilę pełną śmierci dziwnej, która w wieczność niezmierną opływa, za dotknięcie dalekiego żaru, w którym ogród głęboki omdlewa. […]...