„Harmonia wieczorna”

Oto czas, gdy kwiat każdy, drżąc na swej krzewinie,
Wyziewa aromaty jak kadzielnic łona;
W mgle wieczornej wir dźwięków, krąży woń pieszczona,
Walc rzewliwy, szał jakiś pełen tęsknot płynie!

Każdy kwiat zieje wonie jak kadzielnic łona,
Skrzypce zwą niby serce w ucisku godzinie;
Walc rzewliwy, szał jakiś pełen tęsknot płynie!
W górze – Nieb pięknych, smutnych, świąteczna opona.

Skrzypce zwą niby serce w ucisku godzinie,
Serce, któremu wstrętna nicość niezmierzona,
Niebo smutne i piękne jak wielka opona;
Słońce w krwi swej stygnącej zgasło na wyżynie…

Serce, któremu wstrętna nicość niezmierzona,
Żadnego śladu świetlnej przeszłości nie minie!
Słońce w krwi swej stygnącej zgasło na wyżynie…
Pamięć twa jak monstracja lśni mi w głębi łona!

(2 votes, average: 2,50 out of 5)

Podobne wiersze:

Harmonia wieczorna tłum. Maria Leśniewska XLVII Harmonia wieczorna Kwiatów na swych łodygach senne wirowanie, Każdy z nich śle zapachy niczym kadzielnica. Dźwięków i aromatów jedność […]...
HARMONIA Miałem wielkie pogody i chmurne niewczasy. Krok mój, zdobywczy niegdyś, zmienia się w obrończy, Nie wróżą mi zwycięstwa me z […]...
Cisza wieczorna IV Rozmiłowana, roztęskniona, Schodzi powoli od miesiąca Zamykać Tatry w swe ramiona. Po halach srebrne krople strąca, Srebrzy potoków seledyny, […]...
Moja pieśń wieczorna On był i myśmy byli przed początkiem – Niech imię Jego będzie pochwalone! Razem z gwiazdami byliśmy i słońcem, Zanim […]...
O zięciu który się pojawił niby to i owo Nie złość się na wujenkę Teściową Stryjenkę w złym humorze Na ciotki chude jak skrzypce Zięcia co się pojawił niby […]...
O Zmierzchu Słońce zgasło. O, jakże zwinne są i młode Zmierzchy czerwca, nim w północ głuchą się przesilą! Po wargach twoich dłonią, […]...
Pieśń wieczorna Dzięki ci, Boże, za ten dzień przeżyły, Dzięki ci, Boże, za każdą godzinę, Za zdrowie duszy i za ciała siły, […]...
Słońce września Wrócę do Polski, i znów będą wrześnie, będą spadały z drzew grusze i śliwy, w niebo popatrzę i będzie boleśnie: […]...
Zjawa Cała jej postać, podobieństwa Ziemskie czy rysy pokrewieństwa, Wszystko już zgasło. Żadnych zdarzeń Na rozjaśnionej nie znać twarzy; I wznosi […]...
„Potępione” Jak trzoda rozciągnięte na piasków posłaniu W bezkresy widnokręgu zwracają oblicze – A w ich bioder zbliżeniu, w ich dłoni […]...
„Przemiany wampira” Niewiasta, ust czerwienią znaczona zuchwałą, Niby żmija na węglach w skrętach prężąc ciało, Trąc o łoże pierś pełną żądz nieujarzmionych, […]...
Powrotność Aniele pełen ładu, czy ty znasz te lęki, Wstyd, wyrzuty sumienia, napady niemocy I niejasne koszmary tych straszliwych nocy, Co […]...
Gwiazda wieczorna Lato było w pełni, Noc w pełni. Plejadš Gwiazdy przez powiatę Migotały blado, Gdy księżyc lnišc zimno Wród planet-wasali Smugę […]...
Uwaga wieczorna Dobranoc o Jezu! o miłości moja! Niech w Twych ręku usnę Ja lepianka Twoja, Niechaj mi się śni zawsze o […]...
Dwie Dobre Siostry CXII Dwie Dobre Siostry Rozpusta i Śmierć są to dwie przyjemne panny, Skore do pocałunków, pełne zdrowia, siły, Ich łona […]...
Rozmowa wieczorna 1 Z Tobą ja gadam, co królujesz w niebie, A razem goś Cisz w domku mego ducha; Gdy północ wszystko […]...
Widziałem cię płaczącą Widziałem cię płaczącą, okaś nie otarła I promienna o lazur łezka się oparła Jak na listku fiołka rosa uwieszona. Widziałem […]...
Ludzkości! Ludzkości, ty Atreusza rodzie! Wśród ciągłych walk idziesz naprzód niespokojna I własną pierś ranisz w tym pochodzie, Głucha na łzy, […]...
Ta oto godzina Zamarły róż okrzyki ku słońcu w wyżynie, I lasów rozechwianych śpiew – o samym śpiewie – Szmer przykazań miłosnych w […]...
Ja wiem Ja wiem, ze w wiecznym kole przemian zapadnie wszystko jakby w morze, że minie czas i minie ziemia, i to, […]...
W turniach Świerkowy bór Oddycha Swą piersią czarną, Na której zorze się złocą, Perłami rosa lśni: Lekkie powiewy wieją I płynie, płynie, […]...
Maleńka orkiestra nadziei Gdy zabrzmi ci niespodziewanie jeszcze niejasny trąbki zew i słowa, jak jastrzębie nocne, zerwą się z twych palących gęb – […]...
Ona gdzieś jest Ona gdzieś jest.. ja wiem… wiem to i tęsknię do niej… Wiem jaką twarz ma, wiem, jakim się różem płoni, […]...
Wiatr halny Huczy nade mną halny wiatr… Daleki Wprzód mnie dochodzi szum i świst, a potem Z jakimś pogwarem, trzaskiem i łomotem […]...
„Potok Krwi” Niekiedy ze mnie – zda się – płyną krwi fontanny; Fala jej łka rytmicznie, opuszczając łono – Czuję dobrze, jak […]...
Boże, pełen w niebie chwały Boże, pełen w niebie chwały, A na krzyżu – pomarniały Gdzieś się skrywał i gdzieś bywał, Żem Cię nigdy nie […]...
Olbrzymka W czasach kiedy natura monstrualne płody Rodziła co dzień ze swej potęgi ogniowej, Chciałbym wtedy przebywać przy olbrzymce młodej Niby […]...
Boże, pełen w niebie chwały Boże, pełen w niebie chwały, A na krzyżu – pomarniały – Gdzieś się skrywał i gdzieś bywał, Żem Cię nigdy […]...
Nad polem pustem Nad polem pustem, szerokiem, głuchem ćma ptaków czarną zawisła chmurą, krążą jak liście gnane podmuchem wiecznego wiru, kracząc ponuro. Pośród […]...
Brudna wiosna W okrągłych błotnych miskach z obcasów i kopyt lśnią turkusy niebieskie i chmur heliotropy. Kałuża płynie z wiatrem – tu […]...
Opętanie Puszcze leśne, jak katedr straszne wasze łona, Wyjecie jak organy, a w serc waszych toni, W tych przybytkach żałoby, gdzie […]...
Na noże Dzika gra! Straszna gra! Oczy płoną! Serce gorze! Który? Dwóch nas być nie może! Albo ty – albo ja. Raz-dwa, […]...
Zmierzch wieczorny XCV Zmierzch wieczorny Już przyjaciel przestępcy, błogi zmierzch wieczora, Nadchodzi wilczym krokiem, niby wspólnik. Pora, Gdy wielka nieb alkowa kryje […]...
Opętanie Puszcze leśne, jak katedr straszne wasze łona Wyjecie jak organy, a w serc waszych toni, W tych przybytkach żałoby, gdzie […]...
Orland Szalony Kwiat purpurowy marznie w lodowni w upiornych snach – dusza się błąka z zarzewiem głowni, by odgnać strach. Tam – […]...
Księgi pierwsze – Pieśń XIV Patrzaj, jako śnieg po górach się bieli, Wiatry z północy wstają, Jeziora się ścinają, Żorawie, czując zimę, precz lecieli. Nam […]...
Zabite drzewo Z ciemnych mojego lasu drzew jedno najcichsze Ukochałem, najbardziej smutne i najwiotsze: Brzozę, co nie szumiała w najszaleńczym wichrze, Zawsze […]...
* * * (Wielki, czarny sen…) Wielki, czarny sen Rzuca na mnie cienie; Świat gdzieś znika ten, O zaśnij, pragnienie! Nic nie widzi wzrok, Pamięć moja […]...
211. Żądza wciąż gna mnie, miłość mnie prowadzi Żądza wciąż gna mnie, miłość mnie prowadzi, A przywiązanie niesie – lecz ku czemu? Nadzieja schlebia i pociechą gładzi, Rękę […]...
„Opętanie” Puszcze leśne, jak katedr straszne wasze łona Wyjecie jak organy, a w serc waszych toni, W tych przybytkach żałoby, gdzie […]...