Polska poezja

Wiersze po polsku



„Ostrzegacz”

Kto się człowiekiem słusznie zwie,
Ten chowa w sercu żółtą żmiję,
Co tam niby na tronie żyje,
Na każde „Chcę” odpowie „Nie!”

Niech da ci chwilę zapomnienia
Wzrok nimfy pośród lasu cienia –
Gad mówi: „Do swej pracy idź!”

Płódź dzieci, drzew zasadzaj sznury,
Cyzeluj wiersze, kuj marmury –
Gad mówi: „Długoż będziesz żyć?”

Po wszystkie życia dni naszego,
Gdy błyśnie myśl, nadziei skra,
Wnet nam zwątpieniem w duszy drga
Głos Gada nieznośnego.


1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)

Wiersz „Ostrzegacz” - Charles Baudelaire