Polska poezja

Wiersze po polsku



Obłoki przychodzą, odchodzą

Obłoki przychodzą, odchodzą,
błądzą nade mną.
A cóż mnie one obchodzą,
gdy ciemno?

Czym żyje każde żyjątko?
Trwaniem!
A ja nie jestem wyjątkiem,
czuję – w krtani,

jak po gardło śmierć nierychliwa
sięga, żądna,
aż doczekam się, niecierpliwy,
jej żądła…

Nie, to nie koniec, nie koniec,
żył będę,
aż uda mi się nakłonić
śmierć mą w legendę.


1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (2 votes, average: 4,50 out of 5)

Wiersz Obłoki przychodzą, odchodzą - Władysław Broniewski