Polska poezja

Wiersze po polsku



GOBELIN

Zwisa z nieba do ziemi.

Widać na nim drzewa, miasta, rzeki,

Prosięta i księżyce. W jednym rogu

Śnieg prószy ponad szarżą kawalerii,

W drugim kobiety sadzą ryż.

Można także zobaczyć

Porywane przez lisa kurczę,

Nagą parę w noc poślubną,

Słup dymu,

Wiedźmę o złotym spojrzeniu plującą w skopek mleka.

Co jest z tyłu?

– Przestrzeń, mnóstwo pustej przestrzeni.

A kto w tej chwili mówi?

– Człowiek nakryty kapeluszem snu.

Co będzie, gdy się zbudzi?

– Pójdzie do fryzjera.

Tam zgoli mu się brodę, nos, uszy i włosy.

Żeby wyglądał tak jak wszyscy inni.


1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (2 votes, average: 3,50 out of 5)

Wiersz GOBELIN - Charles Simic
«