Polska poezja

Wiersze po polsku


Kółko

Jak niewiele jest ludzi i jak nie ma prawie Pragnących się objawić!… Przychodzą przechodzą Odpychają się, tańcząc ze sobą lub […]

Modlitwa

Przez wszystko do mnie przemawiałeś – Panie, Przez ciemność burzy, grom i przez świtanie; Przez przyjacielską dłoń w zapasach z […]

Samotność

Cisza – niekiedy tylko pająk siatką wzruszy, Lub przed oknem topolę wietrzyk pomuskuje; Och! jak lekko oddychać, słodko marzyć duszy […]

Fatum

I Jak dziki źwierz przyszło Nieszczęście do człowieka I zatopiło weń fatalne oczy… – Czeka – – Czy człowiek zboczy? […]

Marmur – biały

Grecjo piękna!… twe dziwiąc ramiona z marmuru I – serce… Pytam: co się też stało z H o m e […]

Klątwy

I Wspomnij, Panie, na zelżywość sług Twoich – a jakom ponosił wzgardę w zanadrzu swym od wszystkich narodów możnych. Psalm […]

Tęcza

Wstęp pierw uczynię, by mię lekkie słowo Nie pomówiło gdzie o profanację, Mowy że polskiej ja konchę perłową Zdrabniam na […]

Na zgon poezji

Ona umarła!… są-ż smutniejsze zgony? I jak pogrzebać tę śliczną osobę? Umarła ona na ciężką chorobę, Która się zowie: pieniądz […]

Sieroty

Czy widziałeś sieroty, co w nabrzmiałym oku Gwałtem budzą wesołość, a ta, wysilona, Na chwilę tylko błyśnie i po chwili […]

Bema pamięci żałobny-rapsod

I Czemu, Cieniu, odjeżdżasz, ręce złamawszy na pancerz, Przy pochodniach, co skrami grają około twych kolan? – Miecz wawrzynem zielony […]

Monolog

Kto słysząc chór żałobny wie, że pieśni słucha, I może takt wybijać i nadstawiać ucha; Kto do izby obwianej uroczystym […]

W Weronie

1 Nad Kapuletich i Montekich domem, Spłukane deszczem, poruszone gromem, Łagodne oko błękitu – – 2 Patrzy na gruzu nieprzyjaznych […]

Marionetki

I Jak się nie nudzić? gdy oto nad globem Milion gwiazd cichych się świeci, A każda innym jaśnieje sposobem, A […]

Do wielmożnej Pani I

I Czoło mówcy nie znało kropelki chrztu – wcale, Kiedy Patriae-Pater – konsul purpurowy – Cicero, rękę wzniósłszy nad zamęt […]

Strona 4 z 71234567