O aniołach

Odjęto wam szaty białe,
Skrzydła i nawet istnienie,
Ja jednak wierzę wam,
Wysłańcy.

Tam gdzie na lewą stronę odwrócony świat,
Ciężka tkanina haftowana w gwiazdy i zwierzęta,
Spacerujecie oglądając prawdomówne ściegi.

Krótki wasz postój tutaj,
Chyba o czasie jutrzennym, jeżeli niebo jest czyste,
W melodii powtarzanej przez ptaka,
Albo w zapachu jabłek pod wieczór
Kiedy światło zaczaruje sady.

Mówią, że ktoś was wymyślił
Ale nie przekonuje mnie to.
Bo ludzie wymyślili także samych siebie.

Głos – ten jest chyba dowodem,
Bo przynależy do istot niewątpliwie jasnych,
Lekkich, skrzydlatych (dlaczegóż by nie),
Przepasanych błyskawicą.

Słyszałem ten głos nieraz we śnie
I, co dziwniejsze, rozumiałem mniej więcej
Nakaz albo wezwanie w nadziemskim języku:

zaraz dzień
jeszcze jeden
zrób co możesz.

(1 votes, average: 5,00 out of 5)

Podobne wiersze:

Atlantyda Istnieli albo nie istnieli. Na wyspie albo nie na wyspie. Ocean albo nie ocean połknął ich albo nie. Czy było […]...
Kufer Może świat został przez Pana Boga po to stworzony, żeby odbijał się w nieskończonej liczbie oczu istot żywych, albo, co […]...
Ludzie dbają o siebie Ludzie dbają o siebie, ludzie dbają o siebie ludzie dbają o siebie stale uważają na siebie i chuchają na siebie, […]...
Moment krytyczny Zbyt dużo Zbyt mało Zbyt gruby Zbyt chudy Albo żaden Śmiech albo Łzy Nienawistnicy Kochający Obcy z twarzami jak Główki […]...
Ważne dwa słowa Są słowa ciężkie jak kamień I lekkie jak ciepły wiatr Łagodne jak głos kochany I groźne jak czarny strach Są […]...
Niektórzy lubią poezję Niektórzy- czyli nie wszyscy. Nawet nie większość wszystkich ale mniejszość. Nie licząc szkół, gdzie się musi, i samych poetów, będzie […]...
Na powitanie odrzutowców Dzisiaj szybsi od głosu, Pojutrze od światła, przemienimy głos w żółwia i światło w zająca. Ze starej przypowieści czcigodne zwierzęta […]...
Cykl Ludzie dbają o siebie, ludzie dbają o siebie, ludzie dbają o siebie stale. Uważają na siebie i chuchają na siebie, […]...
Bieg Radosny mój bieg po ciemnych parkach jesienią, Kiedy na ścieżkach igliwie albo szelest liści, I polany pod dębami pustoszeją, Gasną […]...
Węzeł Kiedy Pan Cogito statecznie postarzeje się, nie będzie kolekcjonował znaczków, antycznych monet, ani także rzadkich książek. Założy pierwszą na świecie […]...
Muzyka Warto byłoby, pisząc o muzyce, mówić nie tylko o dźwięku, także o samej czynności. Widzieć orkiestrę symfoniczną albo kwartet w […]...
Doba jest taka długa Doba jest taka długa Jeśli nie będę umierać kilka razy Na dobę Czym wypełnię czas Mam go pełne ręce I […]...
Znaczy chcesz być pisarzem? Jeżeli samo nie wyrywa się z ciebie Na przekor wszystkiemu, Nie rób tego. Póki nie wylania się nieproszone z twojego […]...
Rezygnacja Nieszczęśliwy, kto próżno o wzajemność woła, Nieszczęśliwszy jest, kogo próżne serce nudzi, Lecz ten u mnie ze wszystkich nieszczęśliwszy ludzi, […]...
Małpa Wcześniej niż ludzie wygnana z raju, bo oczy miała tak zaraźliwe, że rozglądając się po ogródku nawet anioły grążyła w […]...
Głos Idę nad morze aby usłyszeć ten głos miedzy jednym uderzeniem fali a drugim ale głosu nie ma jest tylko starcza […]...
Popielnik W samym rogu popielnika przycupnęłaś, tak prawie niechcący, nie czując bólu stawów ani migreny. Opuchnięta łękotka przestała być dowodem na […]...
A przecież, przecież znam was także A przecież, przecież znam was takżę, godziny czarnej melancholii, Krępujecie mi ruchy, lgniecie do nóg jak ołowiane kule, Ziemia zmienia […]...
Oblicza O obliczach rzeczy – I o przebijaniu się do uznanych piekieł pod spodem. O brzydocie – Dla mnie jest ona […]...
Aforyzmy cześć 1 ” Zawsze przyjemnie jest być oczekiwanym i nie przybyć. ” ” Zepsuta kobieta należy do tego rodzaju istot, których mężczyźni […]...
Białe oczy Najdłużej żyje krew tłucze łaknie powietrza tężeje przezroczystość rozluźnia pulsu węzełek wieczorem rośnie słupek świtem pleśnieją usta coraz bliżej o […]...
Chyba już można iść spać Chyba już można iść spać Chyba już można iść spać Dziś pewnie nic się nie zdarzy Chyba już można się […]...
Wiara Wiara jest wtedy, kiedy ktoś zobaczy Listek na wodzie albo krople rosy I wie, że one są – bo są […]...
Złoto Tygrysów – Zagrożenie To miłość. Muszę szukać schronienia albo uciec. Wznosi wokół mnie mury swego więzienia, jak w straszliwym śnie. Zrzuciła swą piękną […]...
Dolina ocalenia Dolina ocalenia tak nam była dana Jako przecięcie czasu. Choć otwarta rana Gdzie się jeszcze wczorajsze nie zeszło z jutrzejszym […]...
Echolalie Z początku myślałem, że to morza echolalia powtarza zawsze ten sam — jeden głos, jedno słowo w różnych modulacjach gniewu, […]...
Przesłanie Amplituda, – napięcie, – jeden znajomy domaga się jednego, drugi czegoś innego, w tym co robię; w wierszach i prozie. […]...
Przeciwieństwo Po jednej stronie świat po drugiej ludzie i bogowie, Świat jest nieugięty, nieubłagany, obojętny. To kamień, o który, biegnąc boso, […]...
Miasto Powiedziałeś: „Pojadę do innej ziemi, nad morze inne. Jakieś inne znajdzie się miasto, jakieś lepsze miejsce. Tu już wydany jest […]...
Kłopoty z przesłaniem Nie powołano mnie na urzšd proroka stróża bram kocioła i nie dostałem nawet kluczy od furtki państwa więc nie wołam […]...
Złoto Tygrysów – Do Pierwszego Poety Węgier W dniu dzisiejszym, dla ciebie tak odległym, Nieosiągalnym dla wróżbity, który Wzbronioną przyszłość czyta z ruchu planet Ognistych albo we […]...
WIERSZ O ŚMIERCI Przez lazurowe płomyki fosforu brzęk pobrzęk blach brzeg czarnej wody trzciną porósł czarną czarną jak ptak kurzy się step mgieł […]...
Lalka Ewuni „Niech lalka będzie grzeczna siedzi nad książeczką, Niech się w kącie nie maże, bo weźmie rózeczką!” Takie przestrogi Ewunia mała, […]...
Widzisz Widzisz, Tusieńko, piszę wiersze od niechcenia, kiedy się nudzę. O tobie także tylko wtedy myślę, kiedy obrzydną mi głupi ludzie. […]...
BAJKA Ludzie prości i zbrojni, więc smutni, wchodzili na okręty omszałe; niebo grało podobne do lutni srebrnej chyba i kwiatem pachniało. […]...
Słońce Za długo milczę Pewnie chcesz Usłyszeć coś ode mnie Właściwie wszystko jedno co Byle słuchało się przyjemnie Po co wspominać […]...
Sonety do Orfeusza – XI Niejedna powstała reguła śmierci spokojnie-surowa, ujarzmiający człowieku, gdy trwasz przy łowach do czasu; lepiej niż siodło i sieć znam ciebie, […]...
Nad Strumieniem Szmer przezroczystej wody na kamieniach w jarze pośrodku wysokiego lasu. Jaśnieją w słońcu paprocie na brzegu, piętrzy się niogarniona forma […]...
Do poezji Poezjo, jeżeli zawiniłem, za twój biorąc głos Ten ze mnie powstający głos bólu, głos ludzki, Przebacz, do poplątanych skarg tak […]...
Skąd we mnie tyle tkliwości Skąd we mnie tyle tkliwości? Nie po raz pierwszy – kędziory Jak twoje gładzę i jeszcze Ciemniejszych zaznałam – warg. […]...