Polska poezja

Wiersze po polsku

⇒
⇒
Boska akademia

Wiersz Boska akademia

Tak mnie zabijasz
westalko życia praktycznego
jakbyś mnie ulubiła wyrodnego
i tak mnie budowała ulubieńca
na podobieństwo traw bezradnych

a przecież dla mnie akademia
to są wiatry cztery glorie
ponad inne narzeczone
u wierzchołków świętowanie u madonnit

i przecież dla mnie
niech się tam hanza wypasa praktyczna
i federacje szczurów te hieny

tylko dlaczego tak jest o, bogowie

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (2 votes, average: 4,00 out of 5)

Podobne wiersze:

  1. Boska komedia Przeze mnie droga w miasto utrapienia; Przeze mnie droga w wiekuiste męki; Przeze mnie droga w naród zatracenia; Jam dzieło […]...

  2. Łamigłówka Dlaczego sójka uciekła i nie uciekła Dlaczego komar przylatuje z piekła Dlaczego wysoko księżyc niemowa A poniżej brzęczy teściowa Dlaczego […]...

  3. Gwiazda Jest taka gwiazda na bezchmurnym niebie, co się uśmiecha, gdy na nią patrzę lecz gdy choć myślą dotknąć ją pragnę…. […]...

  4. Dni Powiedz dlaczego tak dziwnie tocza sie dni dlaczego ktos za kims teskni dlaczego ktos za kims sni dlaczego szczescie ucieka […]...

  5. Kochająca pisze Widzieć, jak na mnie patrzysz, i w twe oczy patrzeć, Na ustach poczuć twoich ust pocałowanie – Która już tego […]...

  6. To jest jasne, to jest proste To jest jasne, to jest proste, Dla każdego zrozumiałe – Ty nie kochasz mnie zupełnie I już nie pokochasz nigdy. […]...

  7. WIEM, ŻE CZASEM Wszechobecnym zwariowaniem Ciebie witam Życie moje – czarnosinych barw miraże W plotkach o nas, jakaś prawda jest ukryta – Niech […]...

  8. Kiedy spotykam cię w lesie Kiedy spotykam cię w lesie, Co szumem w sen się kołysze, Pytam: „Dlaczego ty do mnie nie mówisz, Lecz echo […]...

  9. Młody w Nowym Orleanie (Young in New Orleans) Głodując, wysiadując w barach, a wieczorem włócząc się godzinami po ulicach, światło księżyca zawsze wydawało mi się sztuczne, może było, […]...

  10. Schadzka Czy nie słyszysz, jak obłok porusza się senny? Jak noc ciszą pogłębia dna ciekawy strumień? A w alejach szeleści niepokój […]...

Wiersz Boska akademia - Edward Stachura
« 
 »