Groteska bardzo smutna

Niby kosmiczny delfin
niebem, które nazywasz różnie,
przebywa ziemską przestrzeń
apokalipsy ciało duże.

Zaiste, straszne jest,
gdy w oko spojrzy nagle
i jak twój głos i cień
wytrwałym pójdzie śladem.

Gdy ręką dotknie zimną
blasku chwiejnego pełną…
na próżno mówisz: siło,
niech ci otworzę niebo,

przepadnij, zostaw nas
u rzek niebieskich ściegu,
nie chcemy twoich gwiazd
i ognistego wieku.

Powracaj. Kiedyś w książce
na liter strojnym łańcuchu
stałaś grożąca jak Mojżesz
z gromem napiętym na łuku…

Czytelnik srebrny pod drzewem
święty – jak mówi pismo –
kruszył w śpiewaniu wersety
i wzywał: apokalipso.

Teraz – ty w górze straszna, my – nisko,
ty nas nie odczytasz, my ciebie
i wspólne nasze nazwisko
ku jakiej drodze nas wiedzie?

Jeśli nad ciałem gromnicznym
wołać nam wolno i ręce
składać na kolbę i krzyżyk,
czas kamienować niewdzięcznie –

nie daj, strzegący kresu,
by potem w kraju pszenicznym
nasze rumiane dzieci
bawiły się w apokalipsę.

(2 votes, average: 4,50 out of 5)

Podobne wiersze:

Groteska Grom się nagle stoczył. Dym za nim frunął, złąmany trzasnął jak patyk. Drgnął nieboskłon jak przerażone oczy, Zanim się rozpadł […]...
Smutna Smutna Niebo, pod którym ty jesteś. Świat z rzeczami zgaszonymi. Wzruszenie, choć łzy schną deszczem, nie będzie z nimi. Kto […]...
O bardzo niegrzecznej literaturze polskiej i jej strapionej ciotce Pełna gracji, zacna, słodka, Żyła sobie stara ciotka. Bez zbytków, lecz i bez braku Miała swój domek na Szlaku. Oprócz […]...
Symbole I (Niema, smutna harfa…) Niema, smutna harfa, na Zorzy podmuchy Czekająca, ma dusza – pokorna jak święci I nie dbająca wcale, iż jest w […]...
Guillaume Apollinaire – *** (Dusza jest smutna…) Dusza jest smutna wraca zima Serce nie umie nic wyrazić Może niczego nigdzie nie ma Zima miłości grób wymarzły I […]...
Tak bardzo cię kocham Tak bardzo cię kocham Mówiłam o tym wodzie Która biegła Po ostrym żwirze Mówiłam o tym Promieniom słońca To harfa […]...
KSIĘŻYCOWE UPOJENIE – I. NOC Ogniem pulsuje noc, a mrok, ów gwiazd wielbiciel, Ledwie kołysze się pod szumnej ciszy prąd; Na marmur okna padł księżyca […]...
Błogo bardzo sławił będę ten dzień Błogo bardzo sławił będę ten dzień, Kiedy na nowo się narodzę, Nawet gdy to będzie śmierci mej dzień, Może jednak […]...
Wierszyk, który sam autor uważa za nie bardzo mądry Niech mi kto wreszcie powi – Diabłów kroć sto tysięcy! – Czemu się tak nerwowi Stajemy coraz więcej? Długom to […]...
Zabity w górach Trawo, trawo zielona! szumiąca kołysko! Zęby wzlecieć w obłoki, trzeba upaść nisko! Trzeba wspiąć się z mozołem na najwyższą turnię, […]...
To najdalsze Nasze drogi się nie kończą Wierni pulsującym słońcom Po najdalszy świt Wędrujemy, omijamy Świat bez okien, świat zastany Jednakowych dni […]...
Wiersz księżycowy W księżycowy wniknąć chłód, Wejść w to srebro na wskroś złote, W niezawiły śmierci cud I w zawiłą beztęsknotę! Był […]...
Za tyle lat Za tyle lat na ile będę wyglądać o ile dojrzeją do mówienia o nich za tyle lat powrócę popatrzeć na […]...
Na noże Dzika gra! Straszna gra! Oczy płoną! Serce gorze! Który? Dwóch nas być nie może! Albo ty – albo ja. Raz-dwa, […]...
Właśnie, że nie Właśnie, że nie. Zupełnie się nie nadajesz Do konstruowania możliwych światów. Kłamałem za każdym razem, kiedy milczałem, Że przetrzymam ciebie […]...
Patrz, wszystkie palce Patrz, wszystkie palce tego drzewa (kochanie) mają Dłonie, a wszystkie dłonie mają ludzi; i Każda poszczególna osoba jest (moja miła) […]...
Błękit i kamień Cóż się dziwić błękitowi, cóż się dziwić kamieniowi, Myśmy wszyscy sobie bliscy, myśmy wszyscy jednakowi. Nasze oczy wypłakane nie zagoją […]...
Wyżsi dzisiaj Wyżsi dzisiaj, pamiętamy podobne wieczory, Wspólne błądzenia po bezwietrznym sadzie Gdzie strumień żwir obmywa, z dala od lodowca. Nadchodzą śnieżne […]...
Dla ciebie Dla ciebie – może śpisz teraz, w chmurze wełnianych snów – piszę nie tylko ten wiersz. Dla ciebie, zwycięskiej, uśmiechniętej, […]...
Niespodziane spotkanie Jesteśmy bardzo uprzejmi dla siebie, twierdzimy, że to miło spotkać się latach. Nasze tygrysy pija mleko. Nasze jastrzębie chodzą pieszo. […]...
Wybrańcy gwiazd To nie anioł to jest poeta nie ma skrzydeł ma tylko upierzoną prawą dłoń bije tą dłonią w powietrze ulatuje […]...
Kłopoty zakochanych Zakochani mówili – przecież nie do wiary czy to prawda może się nam zdaje czy tak łatwo się spotkać cierpiącym […]...
Dwa hotele (fragm.) Letnia noc była w stogach. Pod gwiazdami. Oglądałem je długo. Najdłużej. Mógłbym nie oglądać. Wystarczyło przewrócić się na brzuch. Wystarczał […]...
Przemilczane strefy Prawda jest rzeczą straszną. Ma być dla każdego taka, jaką kto wytrzyma, jaką kto zniesie, jaką kto unieść potrafi. A […]...
Przyjacielowi w drodze Patrzysz nisko i spojrzenie srebrne oczu twoich jest radosnym światłem w drodze naszej odmierzanej sercem jak księżycem. Puszyste od wiatru […]...
Wrażenia z wycieczki do muzeum A tu widzimy bohatera: jakże podobny w swym milczeniu do światła uśpionego teraz cieniem wspartego na ramieniu daty – co […]...
Perarolo Tekst pochodzi z piosenki o tym samym tytule …z płyty „Cacy Cacy Fleischmaschine” Moment, kiedy się zapalają jednocześnie wszystkie.. ..lampy […]...
Nasze spotkanie [Nasze spotkanie] (przełożył M. Jagiełło) Nasze spotkanie, co tu dużo kryć, to było co, jak żywiołowa klęska, ale zaczęlimy ze […]...
Do potomnego Jestem jak ty zapewne: nisko, a jeszcze niżej źdźbło i kret. Niebo różową idzie kreską i na papierze zgina brew; […]...
Ballada czarnoksięska Pod sierpem żółtej źrenicy ludzkiej, jastrzębiej czy kociej, na słowie wyjętym z gwiazdozbiorów nocnych żałobny utknął paznokieć. Rysę na dźwięku […]...
Do Poety Roberta Lowella Nie miałem prawa tak mówić o tobie, Robercie. Zazdrość chyba emigranta Podyktowała takie wyszydzanie Twoich depresji, stanów przerażenia, Niby-wakacji w […]...
Śmierć Kochanków Zapachów lekkich pełne będą nasze łoża. Łoża jak grób głębokie – a w środku komnaty Będą dla nas w wazonach […]...
Wiersz miłosny Ziemia ciało pachnące wynurza zza mgły, Jeszcze senna od świtu i cicha, Piersią mokrą obłoki roztrąca i wzdycha A już […]...
„Śmierć kochanków” Zapachów lekkich pełne będą nasze łoza, Łoża jak grób głębokie – a w środku komnaty Będą dla nas w wazonach […]...
Żegnając się z matką Jak do Ciebie będę pisał pochylony nad sobą w żalu. Serce chłodne świeci jak kryształ i choć wczoraj się z […]...
Piosenka ozdrowieńca Ale, choroba pozostaje, gdzieś jest, plamka mroku, co się wymyka, lecz gdzieś jest, przyczajona, lecz gdzieś jest, w języku, niby […]...
Skrucha po polsku Już pięćdziesiąt lat minęło Od tego zdarzenia, Gdy brat bratu uwiódł żonę. Wyrzuty sumienia Dały teraz znać o sobie. Straszny […]...
Kwiaty śląskie Lesław Nowara Kwiaty śląskie Kwiat literatury śląskiej w Gęsi więdnie przy piwie Obsiada się stolik który już po chwili zamieni […]...
Skarga na nazwisko – Nie dostrzegałem wilgi bzu orzechów liści Obcy był mi wróbel wszędobylski Patrzyłem tylko w siebie jak w psałterz rozdarty […]...
Spleen Więcej mam wspomnień, niż gdybym żył od stuleci… Wielki grat z szufladami pełnymi rupieci, Gdzie wiersze, bileciki, procesy, romanse, Włosy […]...