Czasem

Czasem

Stęskniona okrutnie

Pojawiam się ludziom

W mojej dawnej twarzy

Idę na moich dawnych stopach

I dotykam ich uśmiechu

Dawnymi rękoma

Ale zdradza mnie

Przejrzystość skóry

Przypominającej strukturę papieru

I nieruchomość źrenic

I po przejściu moim

Brak najbliższego śladu na śniegu

I nagle porażeni wiedzą

Rozsuwają się wylęknieni

Ofiarując mi wielką białą przestrzeń

Bez horyzontu