Kamyk

kamyk jest stworzeniem
doskonałym
równy samemu sobie
pilnujący swych granic
wypełniony dokładnie
kamiennym sensem
o zapachu który niczego nie przypomina
niczego nie płoszy nie budzi poządania
jego zapał i chłód
są słuszne i pełne godności
czuję ciężki wyrzut
kiedy go trzymam w dłoni
i ciało jego szlachetne
przenika fałszywe ciepło
– Kamyki nie dają się oswoić
do konca będą na nas patrzeć
okiem spokojnym bardzo jasnym

(1 votes, average: 5,00 out of 5)

Podobne wiersze:

Kamyk Kamyk jest stworzeniem doskonałym równy samemu sobie pilnujący swych granic wypełniony dokładnie kamiennym sensem o zapachu który niczego nie przypomina […]...

Gruda i kamyk Miłość nie służy tylko celom swoim, Rozkosz jej własna nic dla niej nie znaczy; Innych obdarza hojnie swym spokojem I […]...

Z technologii łez W obecnym stanie wiedzy tylko łzy fałszywe nadają się do obróbki i dalszej produkcji. Łzy prawdziwe są gorące, wskutek czego […]...

Światło Światło Czemuż ta woń, co łączy nieskończoność i ciało, w popołudniu spokojnym? Od jakiej nadchodzącej i promiennej kobiety idzie ku […]...

Jeszcze raz czułość Wszystko zniknie Kolor oczu wyfrunie spod brwi I zamieszka w innym lesie Pocałunki zwiędną Wiatr straci moc i zapach Ten […]...

Guillaume Apollinaire – „TO…” To czego chcę to rzeczywistości zdjęć leżących na moim sercu Tej rzeczywistości właśnie i niczego innego Moje serce powtarza to […]...

Confiteor Bosi na ulicach świata Nadzy na ulicach świata Głodni na ulicach świata Moja wina Moja wina Moja bardzo wielka wina! […]...

Sam ze wszystkim Sam ze wszystkim Ciało opina kości Do środka Dają mózg i Czasem dusze I kobiety rozbijają Wazony o ściany A […]...

Dźwięki ludzkiego życia Dziwne ciepło, gorące i zimne kobiety, Jestem dobrym kochankiem, a kochanie To nie tylko seks, większość kobiet jakie znalem Była […]...

Elegia podróżna Wszystko moje, nic własnością, nie własnością dla pamięci, a moje dopóki patrzę. Ledwie wspomniane, już niepewne, Boginie swoich słów. Z […]...

Umowa Opowiem ci jak to ze mną jest: nie jem, zanikam albo inaczej – uważam, że musi mnie być mniej. Tak […]...

Dwie krople Lasy płonęły – a oni na szyjach splatali ręce jak bukiety róż ludzie zbiegali do schronów – on mówił że […]...

Dwie krople Lasy płonęły – a oni na szyjach splatali ręce jak bukiety róż Ludzie zbiegali do schronów – on mówił że […]...

Rozmyślania o ojcu Jego twarz groźna w chmurze nad wodami dzieciństwa (tak rzadko trzymał w ręku moją ciepłą głowę) podany do wierzenia win […]...

Sonet napisany na pustej karcie w tomie wierszy Szekspira Chciałbym, o jasna gwiazdo, tak jak ty być stały, A nie u szczytu nocy dumnie zawieszony Patrzeć okiem rozwartym z […]...

Wiersz Światło… przejrzystość… poranna sałatka z avocado po wszystkich okropnościach, które robię jakież to niezwykłe zaznać wybaczenia i miłości, nie nawet […]...

Nie Wiedzieli Biblia Milczy Czy Się Adam z Ewą Całowali Bardzo Wielu Myślących Nic To Nie Obchodzi Chociaż Najpierw Się Żyje A […]...

Grudzień w Warszawie …znowu zima śnieg sypie z nieba Ludzie mówią że idą święta Ja stoję na moście i patrzę jak rzeka w […]...

Nie potrafię pieścić Nie potrafię pieścić Nawet słowami Mogę zaplatać bezużyteczne ręce Na bardzo spokojnych słowach Brzuchowi złemu Szeptać O wielkim chwiejnym rozkołysaniu […]...

Wiersz napisany zbyt późno Nie szarp się Przyjacielu – bardzo proszę – nie szarp Uspokój wreszcie serce światem wypełnione Oto już czas najwyższy broń […]...

OSTATNI, CI Z WYDMUCHANYMI GŁOWAMI Ostatni, ci z wydmuchanymi Głowami I przezroczystymi brzuchami, Zbierać będą atomowe grzyby W lasach zwęglonych kikutów. Niczego już nie będą […]...

Świętemu Erazmowi rozpięto ręce Świętemu Erazmowi rozpięto ręce Każde ścięgno podciągnięto do granicy bólu Ciało Najpiękniejsze z narzędzi tortur Krzyżuje świętego Erazma Dla ciebie […]...

Pan Cogito i wyobraźnia 1 Pan Cogito nigdy nie ufał sztuczkom wyobraźni fortepian na szczycie Alp grał mu fałszywe koncerty nie cenił labiryntów sfinks […]...

Wielkie to szczęście Wielkie to szczęście nie wiedzieć dokładnie na jakim świecie się żyje. Trzeba by było istnieć bardzo długo, stanowczo dłużej niż […]...

Chodasiewicz Chodasiewicz Mój znajomy z antologii rymujących Słowian (nie pamiętam jego wierszy lecz pamiętam ze tam była wilgoć) swego czasu nawet […]...

Geniusze Bezduszna, ciemna, bezmyślna ludzkości, Czym byś ty była, gdyby nie geniusze, Co blaskiem swojej świecą ci jasności, Myśl ci swą […]...

Próżni ludzie III Oto kraina martwa Kraina kaktusów Gdzie przed wzniesionymi Posągami z kamienia Dłoń umarłego wzywa łaski głazu Pod migotaniem spadającej […]...

Promienie Powietrze aniołów pełne, A ich przejrzysty trzepot Jest jak natchnione ciepło Nad ognia złotą wełną. Dziewczynko, która fruwasz, Na ptaki […]...

Oko Waserwagi Każdy jak może swoją starość łata. Tytus Czyżewski Ja Władysław syn Marianny i Józefa, stolarz z dziada pradziada, urodzony na […]...

Bezmoc moja Bezmoc moja W otchłań ciemności bez dna wciąż spadam. Nic zrobić nie mogę… Ciałem nie władam. Boję się…lęk duszy cialo […]...