Infantka
Kiedy byłaś infantką, lilio najczystsza,
Przywołałaś do siebie Wielkiego Mistrza.
Na skinienie twe przybył Mistrz Torquemada,
Wielki Mistrz Inkwizycji, infantko blada,
I prosiłaś żarliwie Wielkiego Mistrza,
By cię tortur nauczył, lilio najczystsza.
Wielki Mistrz się przybliżył do stopni tronu,
Do księżniczki Kastylii i Aragonu,
I przemówił do ciebie Mistrz Torquemada:
„Pierwszej z tortur, infantko, na imię – zdrada;
Druga jeszcze straszniejsza, gorsza niż trumna,
Ma na imię – chłód serca, infantko dumna;
Wreszcie trzecia tortura – niemiłowanie!”
„Niech się stanie – krzyknęłaś – niech tak się stanie!”
Odtąd klęczę u stopni twojego tronu,
Lilio biała Kastylii i Aragonu,
A ty wszystkie tortury Wielkiego Mistrza
Wbijasz mi w samo serce, lilio najczystsza.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)