Polska poezja

Wiersze po polsku



Ty i jesień

Na ziemi jesień wietrzna konary drzew pochyla,

Perełki chmur po niebie jak na różańcu goni.

W ogrodach Twoich oczu kołyszą się motyle,

W pasiekach ust Twych słodkich rój miodno-złoty dzwoni.

Juz spłonął po zagrodach rumieniec jarzębiny

I dzwonki kulek srebrnych nie toczą nad przełęczą,

Ale gdy moje oczy ku Twoim oczom skłonię –

Dzwonkami, jarzębiną jesienne dnie me dźwięczą.

Panienko moja dobra, która na czoło ciche

Pieszczotą dłonie zsyłasz jak ptaki najłaskawsze,

Najsmutniejszemu z ptaków, co w moimch piersiach bije,

W ogrody oczu pozwól zabłąkać się na zawsze.


1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (2 votes, average: 4,50 out of 5)

Wiersz Ty i jesień - Jerzy Liebert