Sonet

Gdy mnie ogarnia lęk, że byc przestanę,
Nim pióro cały plon myślenie zbierze,
Nim stosy książek nad tym zżętym łanem
Staną jak ciężkie od ziarna spichlerze;

Gdy widzę nocą, jak nade mną krąży
Chmura postaci w balladach ukryta,
I myślęo tym, że mogę nie zdążyć
Za ich cieniami, choć je prawie chwytam;

I kiedy czuję – człowiek małej miary –
Że i ty znikniesz razem z gwiazd obiegiem,
Że nie dosięgną mnie już nigdy czary
Ślepej miłości – wtedy śwaita brzegiem
Sam idąc myślę tak długo, aż w końcu
Miłość i sława w pustym giną słońcu.

Juliusz Żuławski

(2 votes, average: 3,00 out of 5)

Podobne wiersze:

Sonet XC Sonet XC Jeśli masz przestać miłować, to wtedy, Gdy świat przewrotny mąci moje sprawy. Ból złóż do bólu i biedę […]...
Człowiek i zdrowie W jedną drogę szli razem i człowiek, i zdrowie. Na początku biegł człowiek; towarzysz mu powie: „Nie spiesz się, bo […]...
SONET KULEJĄCY To naprawdę smutne, to naprawdę zbyt źle się kończy. Człowiek nie ma prawa być aż tak bardzo nieszczęśliwym. To jak […]...
„SONET Z ´ANIOŁA ŚMIERCI´” Wszystko więc przeszło, wszystko przeminęło i nigdy, nigdy, nigdy nie powstanie; wszystko w grobowe runęło otchłanie, na wieki wieków, na […]...
Równoległe linie Kocham cię z lęku przed samotnością. Patrzę w twoje oczy, dotykam twoich rąk, wsłuchuję się w twój oddech. Jesteśmy razem, […]...
On się poddaje Starość, te zgony, i widma. To, że odeszła ode mnie duchem. Zastępy żalów widzą moją pustkę. Czuję, że tak już […]...
Dostojeństwo Ani to szczęście, ni wielkość, ni chwała, Ani to spokój, ni siła, ni talent – Być poganiaczem trzody, co bata […]...
Sonet 85 Skromnie zamilkła Muza ma, niemowa, Gdy inni sławią cię złocistym piórem; Postać twą zdobią z przepychem ich słowa, Przez wszystkie […]...
Sonet II Słońce w niebieskim lśni krysztale, Światłością stały się granity, Ciemnosmreczyński las spowity W bladobłękitne, wiewne fale. Szumna siklawa mknie po […]...
Boże, pełen w niebie chwały Boże, pełen w niebie chwały, A na krzyżu – pomarniały – Gdzieś się skrywał i gdzieś bywał, Żem Cię nigdy […]...
Boże, pełen w niebie chwały Boże, pełen w niebie chwały, A na krzyżu – pomarniały Gdzieś się skrywał i gdzieś bywał, Żem Cię nigdy nie […]...
Oczy tej małej Posłuchaj pan, panie podróżny, co się zdarzyło na Próżnej: Żyła tam Jagna, dobra i czysta, i chodził do niej Jan […]...
Sonet 11 Gdy z Venus młody Adonis przebywał W cieniu mirtowym, uwodzić go chciała, Mówiąc młodemu, jak Mars ją zdobywał, Jak ją […]...
Mój ostatni sonet B ą d ź z d r o w a! — tak ponury Bajron żegnał żonę, Tak i niejeden luby […]...
Wąwóz Małachowskiego Prowadzi żołnierz Juliusz Hrabia wąwozem cienistym, prowadzi pod górę. Jest błękitny, amarantowy, a wąs złoty jego. Pod górę prowadzi wśród […]...
Sonet 96 Zdrady są w związku dusz wiernych nieznane Albowiem miłość nie będzie miłością Jeśli jest zmienna, mogąc mieć odmianę Lub skłonna […]...
Sonet XIV Zmiażdż moje serce, Boże, jak zmurszałą ścianę, Którąś tchem, blaskiem dotąd muskał potajemnie, Naprawiał; niech mnie Twoja moc złamie i […]...
Dwa osiołki Przyszedł osiołek z Niedzieli Palmowej Trącił mnie nosem Pytał oczami – Osiołku – mówię – podaj mi łapę Byśmy z […]...
Sonet II / Na one słowa Jopowe: Homo natus de muliere, brevi vivens tempore etc Z wstydem poczęty człowiek, urodzony Z boleścią, krótko tu na świecie żywie, I to odmiennie, nędznie, bojaźliwie, Ginie, od słońca […]...
Sonet 71 Gdy umrę, żałuj mnie tak długo, miły, Póki nie zabrzmi dzwon posępny, czarny, Ostrzegający świat, że porzuciłem Dla najmarniejszych robaków […]...
Sonet 135 Inne mają zachcianki – ty masz raczej wole, Więcej woli niż trzeba, i wole w zapasie. Do tego – Will […]...
Sonet 120 Twa dawna wrogość jest przyjaznym darem, A za ból, który tak wówczas mnie palił, Gnę się pod winy mej własnej […]...
SONET Poezyjo! gdzie cudny pędzel twojej ręki? Gdy chcę malować, za coż myśli i natchnienia Wyglądają z wyrazów, jak zza krat […]...
Spacer nocą Tyle gwiazd rzadko widzi noc i dziwnie słodki wiatr pieści oczy Oddalasz się o krok i już mi Ciebie brak […]...
Niepewność Gdy cię nie widzę, nie wzdycham, nie płaczę, Nie tracę zmysłów, kiedy cie zobaczę; Jednakże gdy cię długo nie oglądam […]...
Sonet 72 By świat nie kazał ci rzec, jakie były Przymioty, które miłowałeś we mnie, Po śmierci mojej zapomnij mnie, miły, Gdyż […]...
Jak mały jest człowiek bez Boga Jak mały jest człowiek bez Boga Dawniej Choć cały w jego płaskim cieniu Tańczył Jak mały jest człowiek bez Boga […]...
Żywioły Czego żąda ode mnie świat ten, mrokiem milczeń tonący w wiekach, kiedy idę i płonę światłem nieulękłej myśli człowieka? Z […]...
„Sonet jesienny” Pytają mnie twe oczy, przejrzystsze od wody: „Mów, dziwaczny kochanku, czy mam zalet dużo?” Bądź piękna i milcz, błagam! Moją […]...
Na sonet Jeśli drętwym rymem strofa ma być spięta Albo skuta łańcuchem niby Andromeda, Trzeba, słodki sonecie, mimo wymuszonych Twoich uroków – […]...
Sonet Gdy ciemny opar uciskać przestaje Równiny przez czas długi i smutny – nadchodzi Dzień zrodzony z Południa i zmywa jak […]...
Żyjemy na dnie ciała Żyjemy na dnie ciała. Na samym dnie grozy. Rzeźbi nas głód cierpliwy – i tną białe mrozy. U okien przystajemy. […]...
Sonet 87 Bądź zdrów! Zbyt drogo jest ciebie posiadać. Jak masz się cenić, mówi ci sąd własny. Wolność ci muszą twe zasługi […]...
Sonet 36 Tak, widać być musimy osobami dwoma, Choć łącząca nas miłość jest jedna i cała: Jest tak po to, by każda […]...
Człowiek Człowiekowi Człowiek człowiekowi wilkiem Człowiek człowiekowi strykiem Lecz ty się nie daj zgnębić Lecz ty się nie daj spętlić Człowiek człowiekowi […]...
Sonet 20 Kobieca jest twarz twoja – choć to dłoń Natury Ją malowała, panie-pani mojej duszy; Kobieca dobroć – chociaż jest w […]...
Wzdłuż tej drogi na Smoleńsk Wzdłuż tej drogi na Smoleńsk… Wzdłuż tej drogi na Smoleńsk tak gęsty stoi las. Wzdłuż tej drogi na Smoleńsk – […]...
Sonet 43 Chcąc widzieć, oczy zaciskam boleśnie; Za dnia tonęły w zwykłej przeciętności, Lecz kiedy usnę, widzę ciebie we śnie, Gdy mrocznym […]...
Sonet 47 Z sercem związało się teraz me oko; Nawzajem świadczą dziś sobie grzeczności; Gdy oko głodne jest twego widoku Lub serce […]...
Sonet IV (Jak ptaki..) Jak ptaki, kiedy odlatywać poczną, Bez przerwy ciągną w dal przestrzeni siną I, horyzontu granicę widoczną Raz przekroczywszy – gdzieś […]...