Sny (III)

Śnią się dalekie łowy. Wtedy się odmyka
łuk grzbietu, który długo tężał w zamyśleniu,
i z wolna noc się pije jak ptaki i cienie
wirujące po kole zastygłego krzyku.

Sierść rozrasta się szybko, aż calkiem wypełni
mroczną kotlinę ścieżki i fosforem trzeszcząc
sypie szelest napięty jak ogromne kleszcze,
że zdaje się: za chwilę spadnie kropla pełni.

Wreszcie wielki jak jesion, na zdrętwiałych łapach,
trzeba się wznosić wyżej i skradać z daleka
za cieniem, który niesie przykrą woń człowieka,
a ma bezwładne skrzydła rózowego ptaka.

A gdy łapy opadną, jak skóre się zdziera
pazurami krzyk ostry, który cuchnie krwią,
spod powiek wschodzą nagle brązowe owoce
i słychać z góry: ptaki na modrzewiu drwią.

(2 votes, average: 4,00 out of 5)

Podobne wiersze:

Kwiatek O kwiatku, kwiatku mały, jakże zazdroszczę ci spokoju coś w tobie jest ze skaly, coś w tobie jest ze zdroju, […]...
Biegłaś biegłaś bosą stopą pieszcząc zawilce śnieżne łby im ciążyły do snu je ułożyłaś a ptaki zapowietrzyły się ciszą i zawiesiły […]...
Wzdłuż ulic Wzdłuż ulic jak wzdłuż snów Co dzień tramwajem jadę; Wzdłuż ulic jak wzdłuż snów Migocą światła blade. I zawsze tylko […]...
Sonet Jednego serca! Tak mało, tak mało, Jednego serca trzeba mi na ziemi! Co by przy moim miłością zadrżało, A byłbym […]...
W przededniu Usta twoje, dziewczyno, całowań łakome, Śnią dziwy, co się własną trwożliwością płoszą… Obietnicy ust męskich jeszcze nieświadome – Czują, że […]...
Jednego serca! Jednego serca! tak mało! tak mało, Jednego serca trzeba mi na ziemi! Coby przy mojem miłością zadrżało: A byłbym cichym […]...
Las wchodzi Las wchodzi do pokoju, ptaki wracają na drzewa. Ktoś przy mnie stoi: mój lśniący sierścią ulubieniec koń. Dotykam go i […]...
Pokochać Pokochać człowieka by stać się samotnym Być przy najbliższym By znaleźć się dalej To nic Tak trzeba Bo taka jest […]...
Pisanie życiowrysu Co trzeba? Trzeba napisać podanie, a do podania dołączyć życiorys. Bez względu na długość życia życiorys powinien być krótki. Obowiązuje […]...
Sto sonetów o miłości – XVII Nie kocham cię tak, jakbyś była różą soli, topazem Albo strzałą z goździków propagujących ogień: Kocham cię, jak się kocha […]...
Na Carignano rankiem Co ranek patrzę w okno me 0 najwcześniejszej zorzy, Kiedy najpierwszy blask a świt Na morzu się położy. I widzę […]...
120 (There’s something quieter than sleep – Dead/Jest coś cichszego niż sen – śmierć There’s something quieter than sleep Within this inner room! It wears a sprig upon its breast, And will not tell […]...
Gniew, który rozbija człowieka na dzieci Gniew, który rozbija człowieka na dzieci, Dziecko rozbija na jednakowe ptaki, Ptaka zaś na jajeczka; Gniew biedaka Ma jedną oliwę […]...
NIE BUDŹCIE JEJ Nie budźcie jej. Może jej się śni Deszcz. Nasza droga do morza, I czuje straszliwe piękno Albo obecność czarnego drozda […]...
Humoreska Przeleciała majowa burza, Jeszcze wzdycha z cicha z daleka, Z wielkiej burzy – mała kałuża, Tak jak łzy po śmierci […]...
Ileż to zgonów i narodzin ile Ileż to zgonów i narodzin ile W krótkim dni naszych przechodzim zakresie! Tłum nowych pędów wciąż do życia rwie się, […]...
Nie Wiem Nie zrozumiem nigdy, nie nazwę żadnej rzeczy z daleka ni z bliska. Rozdeptałem słowa na miazgę, okrwawiłem sercem i ciskam. […]...
Cieniem, byłeś ty dla mnie Cieniem byłeś ty dla mnie Cieniem byłeś ty dla mnie Cieniem byłeś ty dla mnie, bladym, wątłym cieniem. Jak kwiat […]...
Sonet XI (Ileż to zgonów..) Ileż to zgonów i narodzin ile W krótkim dni naszych przechodzim zakresie! Tłum nowych pędów wciąż do życia rwie się, […]...
Paryż Na bulwarach paryskich Słychać mowę hinduską, Dźwięk daleki – nie bliski, Obcy myślom i ustom. W mojej gwarnej dzielnicy Jak […]...
Znikomek W cienistym istnień bezładzie Znikomek błąka się skocznie. Jedno ma oko błękitne, a drugie – piwne, więc raczej Nie widzi […]...
Podczas burzy Dołem – wicher ciężkie chmury niesie, O skaliste roztrąca urwiska; Burza huczy po sczerniałym lesie I gromami w głąb wąwozów […]...
Na rzece Wszystko przemija, przemija kres coraz bliższy: ptaki, obłoki i drzewa, chwile i lata. Jasność się we mnie odbije cieniem, jak […]...
Od tej chwili Schizofrenik z pietyzmem rozdwajał na piętrze swoje życie na jeszcze na jeszcze na więcej hodował dnie w zachodach i w […]...
Mrok na schodach. Pustka w domu Mrok na schodach. Pustka w domu Nie pomoże nikt nikomu. Ślady twoje śnieg zaprószył, Żal się w śniegu zawieruszył. Trzeba […]...
Tutaj niczym leśny matecznik umiłowaliśmy naturę schowków strzegących człowieka i życie uchodziło w siebie jak droga w las i hieroglifem jego […]...
Białe oczy Najdłużej żyje krew tłucze łaknie powietrza tężeje przezroczystość rozluźnia pulsu węzełek wieczorem rośnie słupek świtem pleśnieją usta coraz bliżej o […]...
Pocznij człowieka który jeśliby co dostał Pocznij człowieka który jeśliby co dostał rozdarowałby zaraz więcej niźli ma (jego jesienna zima bywa letnią wiosną gdy on stojąc […]...
W trawach śpią ptaki / zmęczone / po locie Z cyklu „Okruchy ciszy” * * * w trawach śpią ptaki zmęczone po locie w konarach śpią ptaki wśród wiatru […]...
Skrzeble biegną, skrzeble przez lasy, przez błonie Skrzeble biegną, skrzeble przez lasy, przez błonie, Drapieżne żywczyki, upiorne gryzonie! Biegną szumnie, tłumnie powikłaną zgrają, A nie żyją nigdy, […]...
Ptaki i mięta Przyszłaś tak jak na cmentarz, no i po co? A w niebie ptaki skrzydłami łopocą, a w stawach rośnie mięta. […]...
Piąty wiersz o św. Mikołaju Siedziałem sobie właśnie w Raju, Gdzie światłość wieczną mam i ciszę, Gdy wtem wołanie nagle słyszę: „Gdzie jesteś, święty Mikołaju?” […]...
Pytania zadawane sobie Co jest treścią uśmiechu i podania ręki? Czy nigdy w powitaniach nie jesteś daleka, tak jak bywa daleki człowiek od […]...
Skrzeble Biegną, Skrzeble Przez Lasy, Przez Błonie Skrzeble biegną, skrzeble przez lasy, przez błonie, Drapieżne żywczyki, upiorne gryzonie! Biegną szumnie, tłumnie powikłaną zgrają, A nie żyją nigdy, […]...
Młot Czuję Twój młot przejrzysty – Panie, Który mnie kruszy z nocy w noc, I wiem: gdy skruszy – zmartwychwstanie Niebieski […]...
Religię bierzemy (z cyklu Traktat teologiczny) Religię bierzemy z naszego litowania się nad ludźmi. Są za słabi, żeby żyć bez boskiej opieki. Za słabi, żeby słuchać […]...
Zielony dzień Zielony dzień w gęstwinie szumiał I pęczniał wonią mchów i traw, I cień już cieniem być nie umiał, I niewidzialnie […]...
Furtka Potem ją całą chmiel gęsty owinie, Ale tymczasem jest tego koloru, Co liście lilii wodnych na głębinie Zrywane w świetle […]...
Dom na modrzewiu Na niebotycznym modrzewiu, modrzewiu o lekkich włosach, który się w światła zarzewiu kołysze, i w złotych rosach wisi ptaszęce gniazdko […]...
Przez zamieć wiosenną Znowu drobniutki świergot gałęzi jak śniegu leniwej i twarzy białej lusterko w obłoku włosów sennych, spada dzień jak złocona śliwa, […]...