Polska poezja

Wiersze po polsku



List XXIII

Otwierasz zmierzch absyntem, niebo pijane
dogasza gwiazdy moją ręką. Pewnie
nie wiesz, że i ja coraz dłużej trzeźwieję
karmiony udawanym optymizmem. Dławię się,
byle czym zatykają mi usta;
każą mi się uśmiechać – do lustra. Znam
na wylot
wszystkie obrazy
naszego powolnego upadku. Zamknąłem
paletę w pudełku, czuję się
pusty jak wydmuszka.
Staram się uderzać cierpliwie łyżką
w blat stołu. Do rana
wsłuchuję się
we wszystkie dźwięki
mojej bezsenności
dochodzące zza ściany.

Pewnie tobie samotność
również wyludnia sny.


1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)

Wiersz List XXIII - Leonard Kamiński Gabriel