Polska poezja

Wiersze po polsku



. II

Nieporadny człowieczku, co wyciągasz rękę,

Do każdego, kto schyli się nad Twą kołyską,

Takie dobre, że głupie masz to małe serce,

Wszystko może Cię cieszyć, bawić może wszystko.

Życia jesteś ciekawy, każdy obraz chłoniesz

I ogarniasz świat cały dobrym, głupim wzrokiem,

Chciałbyś wszystko móc dotknąć, wziąć w swe małe dłonie,

A potrafisz jedynie – ssać butlę ze smokiem.


1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (2 votes, average: 2,50 out of 5)

Wiersz . II - Parlicki Mariusz