Argument kosmiczny

Prawy poszedł na prawo,
Nieprawy – na lewo,
Więc go teraz prowadzą
Pod wisielcze drzewo.

W drodze klęka na ziemi:
\”Łaski! Co warn ze mnie!\”
Lecz Prawy wzniósł prawicę:
\”Nie proś nadaremnie\”!

Nieprawy ręką szyję osłania przed Prawyn
Zawył wiatr szubieniczny,
Pokładły się trawy…

Prawy patrzy spokojnie,
Prawy prawa broni,
Choć serce ma po lewej,
Nie po prawej stronie.

Maria Pawlikowska – Jasnorzewska

(1 votes, average: 5,00 out of 5)

Podobne wiersze:

Język kosmiczny Wszyscy ze wszystkimi: sosny szepczą z morzem, świerszcze z galaktykami, klacze z wiatrem południowo-wschodnim, morska bryza z tym, co w […]...
DO ŚLICZNOTKI Choć bigot z pasją nas bezcześci Piętnując nasz nieprawy związek, Choć ludzie plotą w głos, że jest ci Obcy rodzinny […]...
Cmentarz Cmentarz Twardo posnęli i nie wyjdą w pole, Choć dzwonią sierpy wśród złotej kurzawy, A dziewki idąc wzdłuż świetlanej ławy […]...
Serce Zwrócono mi moje serce, dane w olśnieniu złotem… Wiem już, że nie jest ono trujące jak szaleje, ani wielkie, ani […]...
Miłość Miłość to znaczy popatrzeć na siebie, Tak jak się patrzy na obce nam rzeczy, Bo jesteś tylko jedną z rzeczy […]...
Ostinatio Determinare IV Raz, dwa, trzy Niech patrzy Kto chce i Kto nie chce Jak biegnę Uciekam Wiruję Na ścieżce To ścieżka Donikąd […]...
Ropucha Ropucha wyszła z trawy i siadła na ziemi, przeciągnąwszy się z trudem przez zeschnięty patyk. Patrzy prosto przed siebie ślepiami […]...
WIECZOREM PO DESZCZU Patrzę przez okno. Zmierzch zwolna zapada. Już pożegnalny blask na kolumnadach, Kominach, krzyżach, kopułach złoconych Świeci, odbłyska w oczach zachwyconych […]...
Leż cicho, śpij spokojnie Leż cicho, śpij spokojnie, cierpiący od rany W krtani, płonąc i tonąc. W nocy, co płynęła Po cichym morzu, słyszeliśmy […]...
Pokolenie zza firanki Na tę naszą żółtą łódź podwodną Na tę waszą jedną taką, co to kiedyś wiła wianki Patrzy teraz uśmiechnięte Potencjalnie […]...
Droga Wybrałem sobie drogę, której sanie Moich sąsiadów nie ruszyły. W lecie Krzewna tu rosła trawa, dziś zamiecie Biel swą pokładły […]...
Wierzę Wierzę w moje przeznaczenie, Które wiąże mnie z tobą. Czym ja byłem przedtem? — Cieniem, Własną moją żałobą. Wierzę w […]...
Pocałunek słońca Pocałunek słońca jałowy jest, choć złoty – spojrzenie kwiatu cudze, choć rzewne – szum wody: obce narzecze ni to bełkot […]...
Państwo von Kleist Tak. A ponadto donosimy, że leżymy zastrzeleni – i jeszcze w tej chwili mozna nas odnaleźć. Bardzo staromodnie leżymy – […]...
Legenda Ikara Jak łakomie patrzyło błękitne oko morza Jak spokojnie czekała na straceńca Ziemia Kiedy on zawieszony w ruchomych przestworzach Nagle w […]...
Ile razy Milczenie podczas rozmowy milczenie w liście milczenie w książce telefonicznej bo numer tylko został milczenie w milczeniu milczenie bo wielkie […]...
Świat sen Smutny, jaki smutny człowiek uśpiony w zdarzeniach, w zdarzeniach prawdziwych. Jakbyś kreślił kółko na piasku, a w dębów cienie jak […]...
Motywy średniowieczne Za czarującą grą min ukrywa się zawsze ta czaszka, ta twarz pokerzysty. Słońce spokojnie toczy się po niebie. Grają szachiści. […]...
Upiór Oni śpią w swoich izbach spokojni jak wczora, A ja biadam i serce mi młotem się tłucze, Bo dziś wieczór […]...
Pieśń I – O Bożej Opatrzności na świecie Nie trafunek przygodny ludzkie sprawy rządzi I fortunę szaloną, choć upornie błądzi, Chełzna twardym muńsztukiem Twego moc rządzenia, O mądrości, […]...
Przy grobie Don Juana Tenorio Ujrzałem Miłość: jej tron był w kształt pałacu, gdzie piętra sięgały kolan, a do ramion – wieże, a za mną […]...
Modlitwa Fiat voluntas Tua… sad za oknem płacze Za szatą złotych liści, za barwą przepychu… Do Ciebie serce moje stęsknione kołacze. […]...
Odpowiedź Gdzież mnie do poematów? Ledwo wiersz wykrztuszę Z rozdygotanej krtani, drżąc o każde słowo, Trwożąc się, czy coś znaczysz, o […]...
Nokturn Wieczór nad leśnym tłumem drzew Ciemności piętrzy zwał. Jak łka rozpacznym smutkiem śpiew, Co z gąszcza liści wstał. Wieczór odsunął […]...
Źlenie – dla Nosowskiej – Złe mi się. Złe mi się. Złe mi się śni. Siedzi na krześle. Patrzy mi w […]...
Do D. D. Pożegnanie Odpychasz mię? – czym twoje serce już postradał? Lecz jam go nigdy nie miał; — czyli broni cnota? Lecz ty […]...
Jesień I znowu do nas przyszłaś niezaproszona I jak zawsze z coraz to krótszymi dniami Żółtawa brunatna nierzadko czerwona A bardzo […]...
Wędrowiec Moje drogi wieją na północ, moim włosom – siwizna fal, moje lądy – gwiazda i czółno, prędkie żagle napięte w […]...
W ogrodzie leżę W ogrodzie leżę o wieczorze, Patrząc w lecące ptaki, Pod drzewem, gdziem wyrzezał w korze Dwu imion naszych znaki. Dzisiaj […]...
Gazela XXXIX Mówiłem: „Bólem ściśnięte mam serce”. Rzekła: „Czas ból rozwieje”. Prosiłem: „Bądź mym księżycem”. Ona: „Ten blask wiatr czasu rozwieje”. Mówiłem […]...
Do wiedzy O wiedzo, prawa córko dni dawno minionych, Która bystrym spojrzeniem zmieniasz wszelką istność! Czemu w serce poety zatapiasz swe szpony […]...
Zawieszenie broni Zaczyna się od jednego albo dwóch żołnierzy Po których idzie jeszcze jeden albo dwóch, Niosąc koszyki na ramionach. Wygląda na […]...
Z Anakreonta (II) Próżno się mam odejmować, Widzę, że muszę miłować. Miłość mi dawno radziła, Lecz ja, jako prawy wiła, Nie chciałem słuchać […]...
Do zorze Noc, człowiekowi na pokój stworzona, Już swoje wronę pędzi na świat klacze, Ale to pomoc darmo pożyczona, Gdzie umysł smętny […]...
Dolina w długich cieniach Kiedy przybyłem do tej doliny, Dzień miał się już ku zachodowi. Słońce na mojej stało wysokości Na widnokręgu tam po […]...
Wielkanocny pacierz Nie umiem być srebrnym aniołem – ni gorejącym krzakiem – tyle zmartwychwstań już przeszło – a serce mam byle jakie. […]...
Iść pod piarg, iść pod wiatr „Iść pod piarg, iść pod wiatr, iść ku burzom W serce jąć Miarę Miar, W serce wziąć Wiarę Wiar Święty […]...
Sonet I W Ciemnosmreczyńskich skał zwaliska, Gdzie pawiookie drzemią stawy, Krzak dzikiej róży pąs swój krwawy Na plamy szarych złomów ciska. U […]...
Piosenka bohaterów VII Żadnej nie żywiąc nadziei zapłaty, Melancholijne szczęście odnalazłszy W zaplutym barze, gdzie nam w kufel patrzy Śmierć, wartę przy nas […]...
Niemy Moja stopa pokrwawiona Na Twe płótna śnieżnobiałe… Tyle słów zostanie po nas, Ile w wierszach wystękałem. Moje usta poranione Na […]...