Sonety do Orfeusza – XXV

Lecz ciebie chcę teraz, ciebie, którą znałem
jak kwiat niewiadomego mi imienia
raz jeszcze przypomnieć, i w kształcie zmartwychpowstałym
ukazać im, uczestniczkę krzyku nie do zwalczenia.

Tancerka wpierw, która nagle swoje ciało trwożne
zatrzymała, jakby wlano spiż w jej istnienie dziewczęce,
smutna i zasłuchana – kiedy z woli przemożnej
wtargnęła muzyka w jej przemienione serce.

Już bliska była choroba. Już owładnięta jej cieniem
krew napierała mroczna, lecz podejrzliwie i z drżeniem
ku naturalnej wiośnie parła popędem samym,

wciąż hamowana ciemnością, upadkiem, dławionym porywem,
świeciła ziemskim blaskiem. Aż biciem serca straszliwym
weszła w otwartą bez nadziei bramę.

(1 votes, average: 5,00 out of 5)

Podobne wiersze:

Sonety do Orfeusza – XI Niejedna powstała reguła śmierci spokojnie-surowa, ujarzmiający człowieku, gdy trwasz przy łowach do czasu; lepiej niż siodło i sieć znam ciebie, […]...
Sonety do Orfeusza – XXVII Jestże naprawdę czas niszczący wszystko? Kiedy na górze spokojnej burzy warownię? To serce, serce bogom oddane niewymownie, Kiedyż Demiurg stłumi […]...
Sonety do Orfeusza – XIII Wyprzedzaj wszelkie rozstanie, jakby już było za tobą jak zima, co mija właśnie. Bo jest tak nieskończona zima pośród zim […]...
Sonety do Orfeusza – XVI Tyś samotny przyjacielu mój, bo zawsze… My w naszych gestach i w naszym słowie z wolna ze świata przywłaszczamy sobie […]...
Sonety do Orfeusza – II, 4 O dieses ist das Tier, das es nicht giebt. Sie wußtens nicht und habens jeden Falls – sein Wandeln, seine […]...
Sonety do Orfeusza – XIX Choć jak obłoki nietrwałe zmienia się prędko świat, wszystko, co doskonałe, wraca do dawnych lat. Nad zmianą czasów i dróg […]...
Sonety do Orfeusza – XII Pragnij metamorfozy. O, zachwyć się płomieniem, gdzie umyka ci rzecz, co się pyszni z przemiennej natury; ten kształtujący duch, trudzący […]...
Sonety do Orfeusza – I Niewidzialny poemat oddechu! Wszechświat, co wciąż wymienia z moim byciem. W rytmicznym pośpiechu – przeciwwaga, powołująca mnie do istnienia. Pojedyncza […]...
Dwa sonety Sie trennten sich endlich und sah\’n nicht, Nur noch zuweilen im Traum; się waren längst gestorben Und wussten es selber […]...
Sonety (z pierwszego cyklu) Samo Vozár Wy mi mówicie, że te piewy moje niosš nieznanych uczuć niepokoje, że tchnš wzburzeniem krwi nieposkromionej, co łamie […]...
Sonet 53 Czym jesteś, z czego ciebie uczyniono, Że cieni błądzą przy tobie miliony? Każdemu z ludzi jeden przydzielono, Ty jeden cienie […]...
Wrak Moje serce to wrak dają mu siedemdziesiąt lat i laskę lecz serce porusza dziką krew włóczęgów kobiet i zwierząt I […]...
Sonety z cyklu „Utulanie cienia” Samo Vozár Już trumna weszła: sypki piach się sypie tam, skšd ruszyła w drogę, nieszczęliwa, ziemia w głšb puszcza jak […]...
Pionierom Jeśli serce w piersi za ciężkie, pierś rozetnij i serce rwij! Wyściel drogę wiośnie zwycięskiej mostem ramion, purpurą krwi. Jeśli […]...
Ciebie nie dziwi burzy gniew *** Ciebie nie dziwi burzy gniew – widziałeś, jak dorośleje; – Drzewa pierzchają. Ucieczka drzew tworzy kroczące aleje. Do tego, przed […]...
Cieniem, byłeś ty dla mnie Cieniem byłeś ty dla mnie Cieniem byłeś ty dla mnie Cieniem byłeś ty dla mnie, bladym, wątłym cieniem. Jak kwiat […]...
Przez zamieć wiosenną Znowu drobniutki świergot gałęzi jak śniegu leniwej i twarzy białej lusterko w obłoku włosów sennych, spada dzień jak złocona śliwa, […]...
Z odpowiedzi na opak na sonety o miesišcach Folgore da San Gimignano: o marcu CENNE DA LA CHITARRA (? 1322/36) Dalla Risposta per Contrari ai Sonetti de Mesi di Folgore da San Gimignano: […]...
Powrót piosenki Piosnka, którą ukochana Zwykła była mi nucić, Piosnka dawno zapomniana Przyszła sen mój zakłócić. Jej melodia staroświecka, Zapomniana od dawna, […]...
Gdybyś ty była szklannym jeziorem Gdybyś ty była szklannym jeziorem patrzałbym w toń twą przez całe życie; gdybyś ty była zielonym borem słuchałbym szumu twego […]...
Gdybyś ty była Gdybyś ty była szklannym jeziorem, patrzałbym w toń twą przez całe życie; gdybyś ty była zielonym borem, słuchałbym szumu twego […]...
Podróż Na Cyterę Mój duch jak ptak radosny krążył ponad morzem, Omijając swobodnie maszty – reje – sznury; Okręt się nasz posuwał pod […]...
Do Tkliwość dotkliwa jak pożegnanie: Ty – nawet nie mówisz przez sen Ja – nawet przez sen nie przestaję milczeć Między […]...
Jadwiga Cień za cieniem się ugania, a motyla motyl ściga – Rozpłakała się w lesie niekochana Jadwiga. „Raczej ciało niepieszczone wilkom […]...
Ona była jak ciemne wino Ona była jak ciemne wino Ociekająca światłem noc Ona była jak gorzkie wino Z ust poprzez zęby Spłynęła w zaciśnięte […]...
Piosenka obudzonego Krew na księżycu! Otworzłem oko i oko mi doniosło do mózgu ten obraz: krew na księżycu! Krew na księzycu. Zimny […]...
Gdybyś była Mojej żonie Ani Gdybyś była melodią – bym nucił, Gdybyś deszczem była – bym moknął, Albo snem – to bym […]...
USPRAWIEDLIWIENIE Gdy twój przyjaciel miast imienia, Którego sławie tłum zazdrości, Same zostawi mu wspomnienia O błędach swoich namiętności I cichym snem […]...
Żegnaj laleczko 2 Stare chłopy prowadzą rowery na techno. Robert Tekieli (naturalnej wielkości) wypędzający przekupniów ze swojej świątynii. Jestem stary, nie dyskutuję, strzelam. […]...
Z pamiętnika/ Śpij serce moje Śpij serce moje – nic już nie zakłóci spokoju twego, ciszy i martwoty- ona odeszła i nigdy nie wróci. Śpij […]...
W twoich doskonałych palcach W twoich doskonałych palcach jestem tylko drżeniem śpiewem liści pod dotykiem twoich ciepłych ust zapach drażni – mówi: istniejesz zapach […]...
Drzewa Drzewa – to chumr zgęszczenia, pod nimi dzwoni ziemia, nad nimi rwą wezbrane planety z brązu lane. Lasy – smutku […]...
Ach, trzeba być poważnym Ach, nie jest się poważnym w siedemnastej wiośnie! Artur Rimbaud Ach, trzeba być poważnym w siedemnastej wiośnie! Wieczorem słyszę śpiewy […]...
Sny (III) Śnią się dalekie łowy. Wtedy się odmyka łuk grzbietu, który długo tężał w zamyśleniu, i z wolna noc się pije […]...
PIEŚŃ 1 Ty na krwawe idziesz boje, Lecz wysłuchaj prośby mojej, Miły, wspomnij mnie! Gdy zawiodą cię nadzije, Druh cię zdradzi […]...
Biały wiersz Pewno już będę nieśmiertelny, Jeśli przez ciebie nie umarłem; Oto jest prawda mego życia, Którą mi pisał wiatr na czole. […]...
In Tenebris Percussus sum sicut foenum, et aruit cor meum. PSALM 102 Mrocznieje mroczna Noc; lecz mnie już nie dotknie Opuszczenie: dwukrotnie […]...
Powolna tobie Powolna tobie? Oszalałeś pewnie! Powolna jestem tylko woli Pana. Nie chcę być drżeniem ni bólem targana, Kat – moim mężem, […]...
„KTÓŻ NAM POWRÓCI” Któż nam przywróci te lata stracone bez wiosennego w wiośnie życia nieba?… Wołają na nas, że w złą idziem stronę, […]...
Oddanie się Bogu Nie chcę się więcej sprzeciwiać twej woli, Panie! z pokorą tobie się oddaję, A chociaż serce tak krwawo zaboli, W […]...