Dawid

W łuszczastą karacenę odzian olbrzym hardy,
Filistyńczyk z Geth, Goliath w miedzianym puklerzu,
Trzymając Izraela na hańby pręgierzu,
Ciska mu w twarz wyzwanie i słowa pogardy.

Ku niemu szedł młodzieńczyk. Siłacz pełen wzgardy
Patrzał, jak biegł ten pastuch na śmierć i żer zwierzu;
Lecz on ci chłopiec z Panem Zastępów w przymierzu,
Sięgnąwszy do swej torby, dobył kamień twardy,

Wsadził w procę i kręgi zatoczył nią w koło:
Kamień z świstem się wyrwał i wrył w groźne czoło;
Olbrzym nagle się zachwiał i runął na ziemię. –

A Dawid, przybieżawszy, w gardziel miecz mu wtłacza
I wysoko wzniesionym ściętym łbem siłacza
Sieje postrach ogromny w Filistynów plemię.

(1 votes, average: 5,00 out of 5)

Podobne wiersze:

Świat Na początku jest moja głowa w moich rękach. Następnie z tego miejsca rozchodzą się koła. Koło stół kwadratowy. Koło pokój. […]...
Ciemny krąg Czarne skrzydła nachylił, czarne koło zatoczył, sfrunął czarnym motylem, lekko zamknął mi oczy, ciemne, snem i milczeniem długo krążył nade […]...
Puentylizm Odchodzą powoli z tego świata: Ariel, Jochanan, Libusz. Maleją w oczach, gdy ich cienie wydłużają się od okien aż po […]...
Domus aurea VIII (Rokhu! bajeczny gryfie…) Rokhu! bajeczny gryfie orientalnych marzeń, Któryś Syndbada wyrwał lotem swej potęgi Z ostrowia, gdzie nie było ducha, i w gwiazd […]...
Notatka W pierwszej gablocie leży kamień. Widzimy na nim niewyraźną rysę. Dzieło przypadku, jak mówią niektórzy. W drugirj gablocie część kości […]...
Wróg tłum. Bohdan Wydżga X Wróg Burzliwej mej młodości groźne, chmurne siły, Mrocząc przebłyski słońca, smagając nawałą, Spustoszenia dokoła takie poczyniły, Że w sadzie […]...
Resentymenty Z rozrzewnieniem będę wspominał Me dzieciństwo, drewnianą procę, Zapach szynki kupionej spod lady W sklepie, w którym tylko był ocet. […]...
Polowanie na czarownice Na stos – wykrzyknął przywódca w kapturze Na stos – jak jeden powtórzyli inni Więc rąbać drzewo i gotować smołę […]...
Brewiarz IV Panie wiem że dni moje są policzone zostało ich niewiele Tyle żebym zdążył jeszcze zebrać piasek którym przykryją mi twarz […]...
Ptak Na gałązce usiadł ptak: Zaszczebiotał, zatrzepotał Ostry dzióbek w piórka otarł, Rozkołysał cały krzak. Potem z świstem frunął w lot! […]...
Dziedziczność O pierwszym zmroku, koło Pedetu By uspokoić stargane nerwy Snują się blade córki poetów Tych z awangardy, i tych z […]...
Na zapleczu rzeczywistości [Na zapleczu rzeczywistości] bocznicy kolejowej w San Jose wędrowałem samotny aż dotarłem przed fabrykę cystern i usiadłem na ławce obok […]...
Kamień i mgła Oto czarna nocy chusta Prześwituje nowym dniem Rusza do tysięcy luster Świat przeglądać się Wrócił do swej łąki strumień Drzewa […]...
Sprzysiężeni Sprzysiężeni budząc się świtem Przykrywają palcami oczy By zatrzymać chociaż przez chwilę Nić wysnutą z osnowy nocy Nić co nieba […]...
Brat A wtedy nagle Brat mi zbladł Przeżegnał się I wpadł Pod blat Cholera, myślę Taki świat Taki był Dobry brat […]...
Bajka „Najlepsza rzecz żyć w zgodzie, bez twierdzeń, bez sprzeczki, Po cóż bo gwar ustawny dla kropki lub linii? I urabianie […]...
Giewont Stary Giewont na Tatr przedniej straży Głową trąca o lecące chmury – Czasem uśmiech przemknie mu po twarzy, Czasem brwi […]...
Anioły stoją na rodzinnych polach Anioły stoją na rodzinnych polach I chcąc powitać lecą w nasze strony – Ludzie schyleni w nędzy i w niedolach […]...
Gawęda o miłości ziemi ojczystej Bez tej miłości można żyć, Mieć serce puste jak orzeszek, Malutki los naparstkiem pić Z dala od zgryzot i pocieszeń, […]...
Ballada zimowa Chmura z miedzi uderza, Blaskiem bije w puklerzach, Jeśli puklerz – to oczy z ołowiu. W lasach siwych od błysków […]...
Duchowi twemu Duchowi twemu w pomoc leci duch mój bratni – Pędzi, leci ze świstem, jak pocisk armatni; Uderza w mur więzienny, […]...
O dusze, męką struchlałe O dusze, męką struchlałe! O serca, rozbite w piarg! Gdyście w rozpaczy zniemiałe, Krzyk za was pada z mych warg. […]...
Ważne dwa słowa Są słowa ciężkie jak kamień I lekkie jak ciepły wiatr Łagodne jak głos kochany I groźne jak czarny strach Są […]...
Wódz Gorycz zalewa duszę – – łamie – – Któż o Losach Postanowi – – czyje jest ramię, Co wstrzyma słońce […]...
Błękit i kamień Cóż się dziwić błękitowi, cóż się dziwić kamieniowi, Myśmy wszyscy sobie bliscy, myśmy wszyscy jednakowi. Nasze oczy wypłakane nie zagoją […]...
Modlitwa III Jeżeli życie tak nas odstało i nie doleci żadne wołanie, odbierz nam, Panie, ten proch – nie ciało, śmierć daj […]...
Pieszczota Ten pąk róży, co dobył zaledwo pół skroni, W uścisk liści od spodu tak czujnie ujęty! Ten uśmiech, co się […]...
Doświadczeni Próżne nam były Kasandry wołania, I oto – Styksu groźne przed nami koliska. Czy jednak już nie bliski cudu zmartwychwstania […]...
Brzezina Chodzi Janek mały, Koło brzozy białej, Chodzi koło drzewa, I tak sobie śpiewa. Brzezino, brzezino, Moje drzewo śliczne! W całem […]...
Kochać i tracić Kochać i tracić, pragnąć i żałować, Padać boleśnie i znowu się podnosić, Krzyczeć tęsknocie „precz!” i błagać „prowadź!” Oto jest […]...
Kochać i tracić Kochać i tracić, pragnąć i żałować, Padać boleśnie i znów się podnosić, Krzyczeć tęsknocie: „precz” i błagać: „prowadź”! Oto jest […]...
Przebacz Przebacz, Panie, że pisałem tak dużo O pojedynczej kropli – zielonym kółku deszczu O listku ognia, Zdejmowałem kropki z biedronki […]...
Wyrok (Приговор) W mą pierś, wciąż żywą, uderza celnie, Ciężkie, niczym kamień, słowo. Ale to nic, cios przyjmę dzielnie, Od dawna jestem […]...
Sonet III Lęki! wzdychania! rozżalenia, Przenikające nieświadomy Bezmiar powietrza!… Hen! na złomy, Na blaski turnic, na ich cienia Stado się kozic rozprzestrzenia; […]...
Na Hali Miętusiej Mgły się suwają nad czarnym borem – krople padają z drzew – słyszę daleki słowiczy śpiew w sercu mym chorem. […]...
Tren XIII Moja wdzięczna Orszulo, bodaj ty mnie była Albo nie umierała lub się nie rodziła! Małe pociechy płacę wielkim żalem swoim […]...
Szczyt Nieruchomy, wyniosły, zły, w kamień zaklęty, senny, czołem roztrąca chmury i mgły i krzyczy krzykiem kamiennym. W górę wypuszcza orły […]...
Morskie oko I Ponad płaszczami borów, ściśnięte zaporą Ścian olbrzymich, co w koło ze sobą się zwarły, Ciemne wody rozlewa posępne jezioro, […]...
Warszawa Bryła ciemna, gdzie dymy bure, Poczerniałe twarze pokoleń, Nie dotknięte miłości chmury, Przeorane cierpienia role. Miasto grożne jak obryw trumny. […]...
Wysokie tarasy Wysokie tarasy nad jasnością morza. Wstaliśmy wcześnie i zeszliśmy na ranne śniadanie. Daleko, wzdłuż linii horyzontu, manewrują okręty. W gimnazjum […]...