Duch mój zamieszkał

“Izali nad umarłymi cuda czynić będziesz?
Izali kto w grobie opowie miłość Twoją
i prawdę Twoją – w ziemi zapomnienia?”

Duch mój zamieszkał wyludnione miasta

I widmem nędzy przepala swe oczy –

Duch mój gdzieś w dale bezimienne kroczy,

Jak pogrzeb, wynoszący trędowatych z miasta.

Biją mi głucho popękane dzwony

I anioł ciemny prowadzi za sobą –

I jak biczownik, okryty żałobą,

Płaczę – a w łzach mych biją nieszczęść dzwony.

W zmarzłej dolinie Cienia śmierci,

Gdzie gwiazd migocą sarkofagi,

Buduję sobie dół – i nagi

Z płomieniem schodzę w cienie śmierci.