Polska poezja

Wiersze po polsku



Pokolenia

Są różne tragedie

I pokolenia różnie tragiczne

Najbardziej wzruszają ci

Którzy padli w ogniu i dymie

Unosząc patetycznie dłoń

Wypełnionią dojrzałym granatem

Na ich wierszach zawsze wiele

Świeżych kwiatów i płonących świeczek

Płaczą nad nimi dziewczęta

A chłopcy uczą się zaciskać pięści

Lecz są pokolenia inaczej

A tak bardzo tragiczne

Że nawet nie słychać

Jak oddychają zatrutym powietrzem


1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (2 votes, average: 4,00 out of 5)

Wiersz Pokolenia - Tomasz Jastrun