Polska poezja

Wiersze po polsku



Odpowiedz Ziemi

Ziemia uniosła głowę promienną
W przerażających, potwornych mrokach.
Wokół ciemność
Strach kamienny
I szara rozpacz na jej lokach

„Nad morzem czystym w pieczarach
Gwiazdzista zawiść wi””””””ęzieniem mnie trudzi
Zimna, stara
Ja – ofiara
Słyszę Ojca dawnych ludzi.”

„Samolubny ojcze ludzi!
Okrutny, straszny i zazdrosny
Czy też rozkosz skuta mocno
Stanie się młodością i wiosną?”

„Czy poranek barw się wstydzi?
Czy radości brak owocom?
Czy nasiona
Ziemia skłonna
Przyjąć tylko ciemną nocą?”

Zerwij ten potworny łańcuch,
który mrozi moje kości.
Samolubny,
Zły, okrutny
Daj radość wolnej Miłości.”

Przełożył: Krzysztof Puławski


1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)

Wiersz Odpowiedz Ziemi - William Blake
« 
 »