Sonnet LIV

O ileż piękniejsze się piękne wydaje
Gdy mu się prawdy ornamentu doda!
Róża jest piękna, lecz ileż dodaje
Do jej urody myśl o tym, jak wonna.
Kolor róż dzikich bywa równie pełny
Jak owych wonnych szlachetniejszych kwiatów;
Na cierniu kuszą, gdy je oddech lata
Otwiera aż do ostatniego płatka.
Ich cnotą piękno – lecz piękno nieczczone:
Giną – ich urok tak ginie jak one.
Nie jak te pąki szlachetnie pachnące
Wonią nas nawet po śmierci darzące.
Podobnie twą młodą piękność przechowają
Te wersy prawdziwe aż po wieczność całą.

(2 votes, average: 3,00 out of 5)

Podobne wiersze:

O słodka O słodka spontaniczna ziemio ileż to razy zaślepione paluchy lubieżnych filozofów szczypały cię i trącały ,a sprośny kciuk nauki szturchał […]...

Sonnet 97 How like a winter hath my absence been From thee, the pleasure of the fleeting year! What freezings have I […]...

Sonnet 2 When forty winters shall Besiege thy brow, And dig deep trenches in thy beauty’s field, Thy youth’s proud livery, so […]...

Sonnet 18 Shall I compare thee to a summer’s day Thou art. More lovely and more temperate: Rough winds do shake the […]...

Sonnet 30 When to hte sessions of sweet silent thought I summon up remembrance of things past, I sigh the lack of […]...

Sonnet 24 Mine eye hath played the painter and hath stelled Thy beauty’s form in table of my heart; My body is […]...

Sonet 18 Czy mam przyrównać cię do dnia letniego? Jesteś piękniejszy i bardziej łagodny. Wiatr strząsa płatki pąka majowego I zbyt jest […]...

Pamiątki Niebieskie oczy, krągłe paciory, kąpane w niebie w dawne wieczory, leżą w komodzie, w starej szufladzie – kurz na nie […]...

Sad Siostrze Masi W moim mieście wyrąbali sady Ciągnące się szeroko hen aż po Zdrój W moim mieście wyrąbali sady Pachnące […]...

Księżycowe piękno Księżycowe to piękno Żadnych nie ma dziejów Pełne jest i wczesne. Jeśli piękność późniejszą Rysy jakieś określą, to od kochania […]...

Sonnet After dark vapours have oppress’d our plains For a long dreary season, comes a day Born of the gentle South, […]...

Sonnet to Liberty Not that I love thy children, whose dull eyes See nothing save their own unlovely woe, Whose minds know nothing, […]...

Sonnet – To Science Science! true daughter of Old Time thou art! &nbsp &nbsp Who alterest all things with thy peering eyes. Why preyest […]...

Sonnet – Silence There are some qualities – some incorporate things, &nbsp &nbsp That have a double life, which thus is made A […]...

SONNET IN A GARDEN SONNET IN A GARDEN By: Josephine Preston Peabody (1874-1922) DUMB Mother of all music, let me rest On thy great […]...

Sonnet on Approaching Italy I reached the Alps: the soul within me burned, Italia, my Italia, at thy name: And when from out the […]...

Holy Sonnet X Death, be not proud, though some have called thee Mighty and dreadful, for thou art not so ; For those, […]...

Chłopca mego mi zabrali Chłopca mego mi zabrali. Matulu! W świat daleki go pognali, A ja za nim umrę z bólu – Dałam na […]...

Ta trawa, której nikt nie kosi Ta trawa, której nikt nie kosi, ta woda, której nikt nie pije, nikomu nie pachnące kwiaty — — oh! tam […]...

Bzy zerwane w nocy Obudziłaś nas! Ach, ileż gwałtu, Ileż rosy nawalnej! W niemożności wydania krzyku! A było właśnie tak cicho, Powiew nas huśtał […]...

Sonnet on Hearing the Dies Irae Sung in the Sistine Chapel Nay, Lord, not thus! white lilies in the spring, Sad olive-groves, or silver-breasted dove, Teach me more clearly of Thy […]...

Baudelaire Tylko poeta w sobie w całość zdźwięczył świat, co się w nas rozpada bez wytchnienia. Na piękno rzucił blask nieznanej […]...

Ale książki Ale książki będą na półkach, prawdziwe istoty, Które zjawiły się raz, świeże, jeszcze wilgotne, Niby lśniące kasztany pod drzewem w […]...

Sonet XVIII Czy do letniego dnia Cię porównać mogę? Słodszy, piękniejszy Ty jesteś od niego. Ostre wiatry pąkami szarpią majowymi, Uroda letnich […]...

Sonet 70 Że winią ciebie, to ci nie uwłacza; Zawsze na piękność oszczerstwo spaść może, A podejrzenie urodę otacza, Krążąc jak wrona […]...

Wędrowałem Wędrowałem przez ocean życia nie znającego śmierci i piękno Tej podróży uwolniło mnie od stawiania pytań. Jak drzewo jest zawarte […]...

Nocą Umówioną Nocą umówioną, nocą ociemniałą Przyszło do mnie ciszkiem to przychętne ciało. Przyszło potajemnie – w cudzej bezżałobie – Było mu […]...

Koniec dnia CXXIV Koniec dnia Pod bladym światłem, na oślep Wiruje w bezmyślnym kręgu Życie, bezczelne i głośne. Toteż, gdy na widnokręgu […]...

SZKICOWNIK POETYCKI (49) Ileż to tysięcy mil od człowieka do człowieka, choćby stali tuż przy sobie? Ileż przestrzeni w poskręcanych błędnikach, ślimakach, labiryntach […]...

Piękno, ale tyle widać Piękno, ale tyle widać Tak jakby wszystko oprócz Niego Widzisz brzozę żółtą w jesieni Białe kwiaty kminku Przeszłość zawsze czystą […]...