Polska poezja

Wiersze po polsku



Wysoko w niebie chmurka zaszarzała

Wysoko w niebie chmurka zaszarzała
Wiewiórczą, płasko rozpostartą skórką.
Powiedział: „Nie żal mi twojego ciała,
W marcu roztopi się, krucha Sniegurko!”

W puszystej mufce lodowate dłonie.
Było mi strasznie, było mi okrutnie…
O, jak powrócić was, szybkie tygodnie
Jego miłości ulotnej, tak krótkiej!

Nie pragnę ani zemsty, ani bólu,
Niech umrę razem z ostatnią śnieżycą.
Jego wróżyłam w wigilię Trzech Króli
I jego miłą byłam cały styczeń. Przełożył
Seweryn Pollak


1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)

Wiersz Wysoko w niebie chmurka zaszarzała - Achmatowa Anna
 »