Niewiara

Juz nic nie widze – zasypiam juz
W ciszy i w grozie.
Znika mi slonce w zalomach wzgórz,
Bóg znika – w brzozie…
Ginie mi z oczu umowny kwiat
W chwiejnej dolinie.
Gdzie sie podziewa ten caly swiat,
Gdy z oczu ginie?
Czy korzystajac z tego zem zwarl
Rzesy na mgnienie.
Znuzony dreszczem i lzami czar
Znicestwia w cienie?
Znicestwia w cienie?
Znicestwia w cienie?
Czy wypoczywa od barw i zlud
Popod snu brama.
Wznoszac bolesnie w wiecznosc i w chlód
Twarz nie te sama?…
Nie nie! Przy tobie jak dawniej trwa
Smiertelny bujny!
Jest tu gdzie zgroza niewiara trwa
I sen twój czujny!
Juz nic nie widze zasypiam juz…

(1 votes, average: 5,00 out of 5)

Podobne wiersze:

Nieobecność I Tak długa twoja nieobecność Na jednej strunie grany temat Usypia wymyślona wieczność I zapominam, że cię nie ma I tak […]...

Zasypiam Zasypiam przy Tobie… i marzę O nieznajomej twarzy O ustach obcych, nieznanych Pierwszy raz całowanych Zasypiam przy Tobie i… tęsknię […]...

Sen Śniło mi się, że znika treść kwiatów wątpliwa, I że ogród, istnienia zlistwionego syt – Ginie, szepcąc twe imię, dziewczyno […]...

* * * (Wielki, czarny sen…) Wielki, czarny sen Rzuca na mnie cienie; Świat gdzieś znika ten, O zaśnij, pragnienie! Nic nie widzi wzrok, Pamięć moja […]...

Prolog Dwa zwierciadła, czujące swych głębin powietrzność, Jedno przeciw drugiemu ustawiam z pośpiechem, I widzę szereg odbić, zasuniętych w wieczność, Każde […]...

Daj mi słowo Już słońca wschód, początek dnia, biały poranek obiecuje dobre chwile nam. Jesteś mój, ale czy wiesz, co jeszcze z twoich […]...

Oczy, które ostatnio ujrzałem we łzach Oczy, które ostatnio ujrzałem we łzach Przez rozłąkę Tutaj w śmierci sennym królestwie Złota wizja powraca Widzę oczy i nie […]...

Thomas Stearns Eliot – Oczy, które ostatnio ujrzałem we łzach Oczy, które ostatnio ujrzałem we łzach Przez rozłąkę Tutaj w śmierci sennym królestwie Złota wizja powraca Widzę oczy i nie […]...

Te same usta Gdy nocą letni omdlewa znój, Twe usta szemrzą: „tyś mój, tyś mój”, Twe usta czynią tajemny znak, Abym całował je […]...

Co jednolite, trwa Co jednolite, trwa, co różne, mija. Niebo lśni zawsze, a świt gubi cienie. Życie – kopułą szklaną, skąd przebija Tłum […]...

Przy okrągłym stole Du holde Kunst, in wieviel grauen Stunden pieśń Szuberta A może byśmy tak, jedyna, Wpadli na dzień do Tomaszowa? Może […]...

Sonet Jednego serca! Tak mało, tak mało, Jednego serca trzeba mi na ziemi! Co by przy moim miłością zadrżało, A byłbym […]...

Jednego serca! Jednego serca! tak mało! tak mało, Jednego serca trzeba mi na ziemi! Coby przy mojem miłością zadrżało: A byłbym cichym […]...

Wyruszyła dusza w drogę Wyruszyła dusza w drogę… Dzwonią w dzwony. „Gdzie są teraz moje sady? Gdzie moje schrony? Zawołały wszystkie lasy, pełne motyli: […]...

Cmentarz Wędrowiec, na istnienie spojrzawszy z ukosa, Wszedł na cmentarz: śmierć, trawa, niepamięć i rosa. Był to cmentarz Okrętów. Pod ziemią […]...

W iluzji jest znikanie Wariują cykle ktoś coś znika z oczu kiedy już miało się stać zapomniała ja na pograniczu wieczności ciągle w nadziei […]...

Ja Tu Stoję Za Drzwiami – Za Klonowymi Ja tu stoję za drzwiami – za klonowymi, I wciąż milczę ustami – rozkochanymi. Noc nadchodzi w me ślady – […]...

Widzę, widzę łuk miesiąca Widzę, widzę łuk miesiąca Przez listowie gęstych rokit, Słyszę, słyszę stuk tętniący Nie podkutych dźwięcznych kopyt. Ach, i ciebie sen […]...

Matka O zmierzchu przy oknie Matka trąca nogą bieguny Kołyski, w której śpi dziecko. Ale już nie ma kołyski, Ale nie […]...

KSIĘŻYCOWE UPOJENIE – I. NOC Ogniem pulsuje noc, a mrok, ów gwiazd wielbiciel, Ledwie kołysze się pod szumnej ciszy prąd; Na marmur okna padł księżyca […]...

Amen Gwiazdo moja srebrna panno która liczysz moje dni która byłaś przy mnie gdy rodziłam się Pochyl czoło swe nade mną […]...

SPANIE NA SKRZYDŁACH Być może by uniknąć jakiegoś ogromnego smutku Niczym w tragedii jakobickiej gdzie nasz bohater woła „Snu! Długiego głębokiego snu żeby […]...

Teraz oto jestem rozpaczliwie wolny Teraz oto jestem rozpaczliwie wolny i naiwny Lecz wiedząc to o, radości o, nędzo żaden wyróżniający znak Prócz tego rozdzierający […]...

Księga ubogich II II Tą samą chodzę drogą, Ścieżkami temi samemi, Lata mnie spędzić nie mogą Z mej udeptanej ziemi. Upór mój budzi […]...

Wczesne popołudnie, kłopoty z zaśnięciem Zielone, z wolno wyłażącym żółtym, na ścianie cienie mają szare z czymś niebieskim, barwy szybsze niż nazwy, liście. Plama na […]...

I mówię: odejdź! i wracam się cicha I mówię: odejdź! – i wracam się cicha, By spojrzeć jeszcze na stóp twoich ślady, I słucham wiatru, co w […]...

Portret Choćbym co dzień rozmnażał się liczny, inną mową przemawiał – tkliwszą, choćbym w światło zmieniony lub w liście spadał kruchy […]...

Do nieznajomej Nie wiem, kto jesteś — ledwo kilka razy Widziałem ciebie — za każdym widzeniem Pierś ma się dziwnym podnosi wzruszeniem, […]...

KSIĘŻYCOWE UPOJENIE – 3. KSIĘŻYCÓWNE Tam gdzie rzeka, gdzie mgła, gdzie ślad ciszy nieznana. Księżycówne się mrowią promiennie; Jak zmiennego księzyca rój snów niespodziany, Tak […]...

#28 Linia śniegu Było mokro, biało, dmuchało i gdzie jestem nie wiemy. Było ciemno i nagle nie jest. Gdyby ten szczekający […]...