Wczesnym rankiem

Gdy ulice, stopami ludzkimi nietknięte,

W słońcu porannym stoją dla nieba otworem,

Nie poznaję drzew dawnych – takie są zaklęte,

Tak trafnie olbrzymieją i tak pachną – borem.

Zda się, że po raz pierwszy owiane szelestem

Jawią się moim oczom w cudnym niepoznaniu,

Jakbym zastał je nagle na ich skrytym trwaniu

W świecie zgoła odmiennym, niż ten, gdzie ja jestem.

Lecz pierwszy zgiełk ulicy, wrzask życia ułudy

Płoszy je, że – malejąc – tłumią czary swoje

I cofają się właśnie w ten świat, gdzie ja stoję

I podglądam ich pilnych przeistoczeń trudy.

(3 votes, average: 3,67 out of 5)

Podobne wiersze:

Na Carignano rankiem Co ranek patrzę w okno me 0 najwcześniejszej zorzy, Kiedy najpierwszy blask a świt Na morzu się położy. I widzę […]...
Anioł Boży mroźnym rankiem Anioł Boży mroźnym rankiem Potajemnie nas połączył I nie spuszcza ciemnych oczu Z naszych dni niefrasobliwych To dlatego tak kochamy […]...
Mnie i ten głos nie zdoła zbałamucić Mnie i ten głos nie zdoła zbałamucić, Gościu przygodny, w drogę, czas ucieka. Lecz, ponoć, korci mordercę, by wrócić Zobaczyć […]...
DWOJE LUDZIEŃKÓW Często w duszy mi dzwoni pieśń, wyłkana w żałobie, O tych dwojgu ludzieńkach, co kochali się w sobie. Lecz w […]...
Dwoje ludzieńków Często w duszy mi dzwoni pieśń, wyłkana w żałobie, O tych dwojgu ludzieńkach, co kochali się w sobie. Lecz w […]...
Oto Słońce Przenika Światłem Bór Daleki Oto słońce przenika światłem bór daleki, Sosnom z nieba podając tajny znak wieczoru. Oto sosny spłonęły, jakby w głębiach boru […]...
DO Na pierś się pochyl, podaj dłoń poecie I z moją, miła swoją połącz drogę: Jam nie stworzony do życia w […]...
Ociemniały „Ociemniały” – Pokaż mi drzewo. – Jestem niewidomy. – Gdzie jest prawo i lewo? – Jestem niewidomy. – Gdzie jest […]...
Wszystko, co czynię, czynie przez przekorę PAOLO LANFRANCHI (tworzył w latach ok. 1265 – ok. 1300) Ogni meo fatto per contrario faccio… Ogni meo fatto per […]...
Bez ciebie Nudno jest tu bez ciebie. Nudno do obłędu! Jestem jeszcze wraz z wiewiórką i pieskiem, Piszę, czytam i palę, wciąż […]...
Zazdrośnicy daremnie chcą pochlebić pierwsi Zazdrośnicy daremnie chcą pochlebić pierwsi Czarom, skrytym w twym ciele z moją o nich wiedzą! Oczy, co się rzęsami nie […]...
Wyżsi dzisiaj Wyżsi dzisiaj, pamiętamy podobne wieczory, Wspólne błądzenia po bezwietrznym sadzie Gdzie strumień żwir obmywa, z dala od lodowca. Nadchodzą śnieżne […]...
Na tym świecie Siostrze Szurze Na tym świecie jam tylko przechodzień, Więc wesołą machnij mi ręką – Nawet księżyc jesienny, gdy wschodzi, Tak […]...
Gdy nas w ciemności otaczają wszędzie Gdy nas ciemności otaczają wszędzie, W swej zacieśnionej zatrzymując sieci, Wzrok nasz nie sięga za drogi krawędzie I nie pytamy: […]...
Kiedy spotykam cię w lesie Kiedy spotykam cię w lesie, Co szumem w sen się kołysze, Pytam: „Dlaczego ty do mnie nie mówisz, Lecz echo […]...
X Długo się we mnie opierała w duszę Iluzja w pierwszym zaszczepiona tchnieniu, Długom wbrew woli ulegał otusze I o mym […]...
I SMUTEK, I NUDA I smutek, i nuda. Nikt dłoni nie poda z pomocą, Gdy troska człowieka przygniata. Pragnienia? Lecz pragnąć wieczyście, daremnie… i […]...
Jestem zmęczony Czuję, usycha we mnie wiara Instynkt ludzkości nieomylny Tyle słów niepotrzebnych naraz Złości i trwogi zgiełk bezsilny Chcę uciec, wiem […]...
Widz Jak byłem mały Byłem w zoo Tam pierwszy raz Poczułem to Poczułem to Każdym nerwem Gdy lew się w klatce […]...
Tu jestem – w mrokach ziemi Tu jestem – w mrokach ziemi i jestem – tam jeszcze. W szumie gwiazd, gdzie niecały w mgle bożej się […]...
Wiersz o piłce Co teraz zrobi chłopiec, któremu uciekła piłka? Co teraz mógłby zrobić? Widziałem jak skacząc wesoło Toczy się ulicą a później […]...
Spojrzystość Rozełkanych rusałek nagle sto tysięcy Wypłynęło na księżyc, by istnieć mniej więcej. Wodo, wodo — gdzie jesteś? Tu jestem gdzie […]...
Sen Śniło mi się, że znika treść kwiatów wątpliwa, I że ogród, istnienia zlistwionego syt – Ginie, szepcąc twe imię, dziewczyno […]...
Sonety do Orfeusza – XII Pragnij metamorfozy. O, zachwyć się płomieniem, gdzie umyka ci rzecz, co się pyszni z przemiennej natury; ten kształtujący duch, trudzący […]...
List XVIII Gauguin wyjechał do Paryża zabierając ze sobą morski granat, głębię kobaltu i ultramarynę. Ja również mój bagaż doświadczeń oznaczam na […]...
Rozmowa Ciało mówi do duszy: „Jestem tu – w tych światach, Gdzie i ty się zbłąkałaś. Ta sama nam droga. Spojrzyj […]...
Krzyż Ja jestem pozioma Ty jesteś pionowy Ty jesteś góra Ja jestem dolina Ja jestem Ziemia Ty jesteś Słońce Ja jestem […]...
Gdybym Spotkał Ciebie Znowu Pierwszy Raz Gdybym spotkał ciebie znowu pierwszy raz, Ale w innym sadzie, w innym lesie – Może by inaczej zaszumiał nam las […]...
Drży i faluje Drży i faluje Drży i faluje niepokojem ogromna przestrzeń małych planet która jak morze mnie pochłonie uwięzie w pulsach sekundniki […]...
Historia Gdzie i kiedy dokładnie poszliśmy pierwszy raz do łóżka? Pamiętasz? Na Fitzroy Avenue Czy Cromwell Road, a może Notting Hill? […]...
Żegnaj Żegnaj mi, świecie! Już odchodzę, Nie masz przyjaźni między nami, Dosyć tułałem się po drodze; Jak rzeczną barką, tak falami […]...
Gdzie kochają nas Nie żałuj mnie serdecznie tak, bo na cóż mi ten żal. W kochaniu, gdy szczerości brak – czy warto ciągnąć […]...
Tomasz Jezusa poznałem stojąc w kolejce po chleb. nie miał Smaku i od razu przykleił się do podniebienia. gość Z czarnymi […]...
Godzina powagi Kto teraz płacze gdziekolwiek na świecie, bez powodu płacze na świecie, płacze nade mną. Kto teraz śmieje się gdziekolwiek nocą, […]...
Spowiedź „Amora” w pasażu fosy miejskiej Od lat śledzę miłosne tańce splecionych z sobą ciał zakochanych. Stąd podobne są do teatralnych wachlarzy. Towarzyszę im od początków […]...
Na progu Już jutro może nie ostygłym od łuny okiem będę musiał ogarnąć świat i spojrzeć wprost na nieba lot i tęczy […]...
Przypowieść Rybacy wyłowili z głębiny butelkę. Był w niej papier, a na nim takie były słowa: „Ludzie, ratujcie! Jestem tu. Ocean […]...
Dąb Zaszumiało, zawrzało, a to właśnie z dąbrowy Wbiegł na chóry kościelne krzepki upiór dębowy I poburzył organy rąk swych zmorą […]...
Wyspa Kiedy się szumem, tłumem, gwarem Ludzkie skupiska ustokrotnią Najdroższym na świecie towarem Będzie samotność Tęsknotą ciszy uciekamy W bezludność wyspy, […]...
#28 Linia śniegu Było mokro, biało, dmuchało i gdzie jestem nie wiemy. Było ciemno i nagle nie jest. Gdyby ten szczekający […]...