Wiersz La Rochefoucauld
Ja nie nudzę się nigdy.
Ledwo tylko się zbudzę,
Głowę wciąż mam zajętą.
Kiedy jednak się nudzę,
Biorę książkę do ręki,
Siadam w oknie wygodnie
I patrzę na ulicę,
Jak się snują przechodnie.
(No Ratings Yet)
Loading...Podobne wiersze:
- Panienka z pierwszej i drugiej ręki Panienka z pierwszej ręki To przedmiot lirycznych westchnień, Promy czek słońca maleńki, Kwiatki nad wodą niebieskie. Jeszcze są przed nią […]...
- Piosenka chemioterapeutyczna Piosenka chemioterapeutyczna W oddziale chorych na raka Usiąść na łóżku zakrakać Mieszkają tu ludzie-cienie Dziś są jutro ich nie ma […]...
- Widzisz Widzisz, Tusieńko, piszę wiersze od niechcenia, kiedy się nudzę. O tobie także tylko wtedy myślę, kiedy obrzydną mi głupi ludzie. […]...
- Klasztor zamknięty Przyschnięte światło na witrażach mroku i chłodu nie odmieni, a jednak wciąż ktoś krok powtarza, za życia wtapia się w […]...
- Stracona Stracona jest noc bez wiersza i bez dziewczyny. Za ścianą bije zegar. Pierwsza. W pokoju – zimno. Zielone kafle przy […]...
- Dziedziczność O pierwszym zmroku, koło Pedetu By uspokoić stargane nerwy Snują się blade córki poetów Tych z awangardy, i tych z […]...
- Wysłuchaj Wysłuchaj mnie Panie, bo jestem grzesznikiem, a to znaczy, że nie mam nic prócz modlitwy. Uchroń mnie od dnia oschłości […]...
- Dla Jane – z całą miłością, która była niewystarczająca Biorę do rąk spódnicę podnoszę błyszczące korale w czerni, tę rzecz, która niegdyś krążyła wokół ciała i nazywam Boga kłamcą […]...
- III Kiedy patrzę na nędzę, co jest życia rdzeniem, Nędzę ludzi i zwierząt, i roślin: ból, trwoga, Bezradność mię owłada – […]...
- Tristesse Cienie się snują nie tylko w ogrodach, na łąkach pełnych asfodeli kładą, snują się pod nogami i w pieszczocie, w […]...