Siedzi na krześle
Siedzi na krześle drewnianym
I nic nie wie
Że posadziłbym ją
Na diamentowym tronie
Metafor
Siedzi milcząc
Z obyczaju
Podobna
Do dzikich ptaków
Zdjęła
Jeden pantofel
I nic nie wie
Że odcisnęła mała stopę
W podłodze pokoju
Jest tak młoda
Siedzi zasłonięta irysami
Które napisałem dla niej
I nic nie wie