Polska poezja

Wiersze po polsku



Foetus in foetu

Jak gdyby ktoś uderzył w katedralne dzwony

Poza mym pewnym schronem; popękały szyby

I tak, foetus in foetu na zawsze złączony

Z brzucha wskroś pociętego nie wyszedł już żywy.

Pół-człowiek z fałdów skóry i kikutów kończyn,

Guz z włosami i twarzą, bez mózgu, lecz z gliny

Ludzkiej jest ulepiony; życie swe zakończy

Wraz ze zbawczym momentem cięcia pępowiny.

Pasożyt żywot wiedzie ślepy, bez radości,

Bez myśli i bez sensu, ale i bez lęku;

Niczym roślina żywi skórę swą i kości.

Kiedy zjawi się człowiek ze skalpelem w ręku,

Nie będzie czuł ni strachu, ni gniewu, ni rany

I umrze bezboleśnie niczym kwiat zerwany.


1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (2 votes, average: 4,00 out of 5)

Wiersz Foetus in foetu - Joanna Treder