Polska poezja

Wiersze po polsku

Polska poezja > Marcin Świetlicki > Dzwonienie

Wiersz Dzwonienie

W pewnym wieku nie ma po co dzwonić.
W pewnym wieku raczej dzwonią oni
i one dzwonią, bo nie są w tym wieku.
Nie pamiętam, że obiecałem.
Żądają, żebym znów obiecał.
Obiecuję i zapominam.

Chyba że dzieje się to
po pijaku. Wtedy
inna taryfa.

Sam na sam z sercem dzwonu.


Podobne wiersze:

  1. XIX wiekowi Wieku bez jutra, wieku bez przyszłość, Co nad przepaścią stanąłeś ponury; Nauczycielu zgrozy i nicości, Coś wziął ludzkiego ducha na […]...

  2. Uniwersytety Nie ma się czego wstydzić: chłopiec uczył się na strychu – każda inna edukacja nie jest konieczna – odbijał nad […]...

  3. Ty Przychodzisz Jak Noc Majowa Ty przychodzisz jak noc majowa… Biała noc, noc uśpiona w jaśminie… I jaśminem pachną twe słowa… I księżycem sen srebrny […]...

  4. Wiersz O czym? O pewnym wieczorze. Od wina i czerwca był ciepły. Gwiazdy, jak kwiaty ze szczęścia, Na łąkę niebios uciekły. […]...

  5. Nieobecność I Tak długa twoja nieobecność Na jednej strunie grany temat Usypia wymyślona wieczność I zapominam, że cię nie ma I tak […]...

  6. Przypomnienie I Pamietasz jeszcze, kiedym cie za reke trzymal Pierwszy raz schwycil swa goraca dlonia? Wieczor byl wtedy; ponad nami dzwonia, Zdalo […]...

  7. Mojemu sercu w Palestynie Bezlitośnie mijają dni, miesiące, lata… Może się tylko śni inna część świata, może to jedna ze złud, co mnie uśmierca: […]...

  8. Do krytyków A w maju Zwykłem jezdzić, szanowni panowie, Na przedniej platformie tramwaju! Miasto na wskroś mnie przeszywa! Co się tam dzieje […]...

  9. My nie wierzymy w piekło My nie wierzymy w piekło W ogień tańczący Same jesteśmy iskrami W naszych twarzach co noc Przeglądają się zaspane gwiazdy […]...

  10. On się poddaje Starość, te zgony, i widma. To, że odeszła ode mnie duchem. Zastępy żalów widzą moją pustkę. Czuję, że tak już […]...

Wiersz Dzwonienie - Marcin Świetlicki
« 
 »