Polska poezja

Wiersze po polsku



Na sonet

Jeśli drętwym rymem strofa ma być spięta
Albo skuta łańcuchem niby Andromeda,
Trzeba, słodki sonecie, mimo wymuszonych
Twoich uroków – jeśli konieczne są pęta –

Szukać lżejszych sandałów… Kształt tych dawnych
[ nie da
Bosej stopie Poezji lekkości i wdzięku.
Trzeba lirę obejrzeć, zważyć wszystkie tony
I uchem, które każde brzmienie zapamięta,

Usłyszeć nową nutę, co w strunach zaklęta.
Chciwi dźwięków i sylab jak złotej mamony
Żądny Midas – w tym wieńcu, który mamy w ręku,
Strzeżmy każdej gałązki i każdego listka…
Jeśli musi być w pętach, niech Muza nam bliska
Plecie je z własnych wieńców, z własnych wije
[ dźwięków.

[ 1818 – 19 ]


1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)

Wiersz Na sonet - John Keats