Akacje w nocy

Tysišczne małe liœcie na drzewie akacji
w ruchliwych siwych włosach szeleszczš złowieszczo
– pachnšce białe grona zwiędłym kwiatem deszczš
szamoczšc się wœród liœci w słodkiej desperacji…

Złe, o złe niespodzianki szeleszczš w tym szmerze –
drzewo tak rusza liœćmi, jak człowiek kiwa głowš,
i szepcze beznadziejnie: przyjdzie to i owo
– nie pomoże pogoda, nie pomogš pacierze…

Wiatr wzdłuż i wszerz przebiega skrzypišce akacje,
szeleszczš małe liœcie z księżycowej blachy;
a z pustki nieba schodzš ciemne, smutne strachy,
niosš rzeczy okropne – i majš œwiętš rację.

Maria Pawlikowska – Jasnorzewska
ŤSkamanderť, kwiecień 1923, z. 28