Sen opaczny

Idzie węglarz zgarbiony, pod koszem się kłoni,
przez czarny, czarny śnieg –
i znaczy węglem białym, jak kwiaty jabłoni,
biały na śniegu ścieg. –

Na zziębłą szybę w zamróz trzaskający, dziki
wypełzły barwne mchy,
rude, złote, czerwone werweny, gwoździki
i fioletowe bzy. –

Zaś w łagodnej cieplarni wybujał skwapliwie
lodowy koral, chwast,
wzrosły szklane łopuchy na srebrnej pokrywie
i szczawie pełne gwiazd. –

– D z i ś obalone cudem, jako kulą kręgiel,
spoczęło w śnie niepamięci –
a słodkie wielkie N i e g d y ś od nowa się święci –
– W czerń śniegu padł biały węgiel. –

(1 votes, average: 5,00 out of 5)

Podobne wiersze:

Lunatyk Idzie miesiąc przez niebo, o chmury się potyka, mocno świeci w czarnym bezdrożu – zaczepił promieniem o twarz lunatyka śpiącego […]...
Pomaleńku Nie bój się mała trzódko Żuku nie do pary Biedronko co wzięta w rękę Udajesz umarłą Żabo szara Ropucho zielona […]...
Na morzu polarnym Śnieg, rozciągnięty w przestrzeń pustą, nieskończoną, skrzy w słońcu i tysiącznym odblaskiem się mieni, jakby rozprysł się po nim pył […]...
Biała Magia Stojąc przed lustrem ciszy Barbara z rękami u włosów nalewa w szklane ciało srebrne kropelki głosu. I wtedy jak dzban […]...
O śniegu w lecie W dniach upału, w gorączkowym śnie, Na morskim brzegu, Jakże miło jest wspomnieć polski śnieg, Przetrzeć czoło myślą o śniegu. […]...
Pantofelki szklane Pantofelki szklane skrami malowane z dwoma skrzydełkami szarańczy po bokach, by tańczyć tak lekko, jako światło tańczy, menuetowym krokiem, by […]...
Atrament i kreda Wzdychała kreda: „Wciąż jestem biała, Nie chcę być biała!…” No i – sczerniała. Jęczał atrament: „O, losie marny, Wciąż jestem […]...
Słowa cichsze niż szept Słowa cichsze niż szept Nuty pełne łez To jesieni hasła wywoławcze Babie lato gdzie łęg Tkliwy fletu dźwięk Grajże grajku […]...
VII Idzie na pola, idzie na bory Na łąki i na sady, Na siwe wody, na śnieżne góry, Na miesiąc idzie […]...
Wiersz Natchnienie jak śmierć nadciąga. Och, senność ostateczna i szklane zapatrzenie, i strach wielkiego zawrotu! Skończyła się rzecz doczesna, idzie samotność […]...
Historia o Kowalach Jechał Kowal na Kowalu jakby koral na koralu. Całowali się bez granic, grozę świata mieli za nic. Zajechali w cienie […]...
Szewczyk W mgłach daleczeje sierp księżyca, Zatkwiony ostrzem w czub komina, Latarnia się na palcach wspina W mrok, gdzie już kończy […]...
Zamieć Bo teraz popatrz: znowu mamy śniegi Szklane trumienki twych powiek pokryte Zawiane usta – Pajęczyny lodu Śpią w twoich nozdrzach […]...
Promienie Powietrze aniołów pełne, A ich przejrzysty trzepot Jest jak natchnione ciepło Nad ognia złotą wełną. Dziewczynko, która fruwasz, Na ptaki […]...
Poświęcenie Dzień taki chłodny, taki pogodny, Bieli się światu śnieg pierworodny, Szklane obłoki, dymy na wietrze, Coraz to dalsze, cichsze i […]...
Cuda Cóż to, czy kto sobie coś robi z cudów? Co do mnie, nie wiem o niczym innym, jak tylko o […]...
Sobie razem Wymigamy się tak cudem Od tych wszystkich małych wódek Opowiadań się za kawą czy herbatą I wyjdziemy po kryjomu Z […]...
Złoto Tygrysów – Poemat o Ilości Myślę o skromnym, purytańskim niebie, Niebie samotnych, zagubionych świateł, W które Emerson patrzył tyle razy, Stojąc w śniegu i mrozie […]...
Wschód księżyca Pamietam: to było dawno Tego wieczoru nie było gwiazd Od morza wiał południowy wiatr a stare sosny szemrały zmęczone Tego […]...
FRONT Ludzie w białych domach mówią to pole chwały w niedziele chodzą do kościoła i na białe procesje ulicami czystymi w […]...
Noc Czy we śnie daremnym, w przypomnieniu leżę pod światłem, co jak koral stacza się prędko? Oto pora, gdy cienie kwiatów […]...
Oczy me pełne Oczy me pełne ciebie, jak polne krynice, Gdzie niebiosa swe jasne odbijają lice. Uszy me pełne ciebie, jak muszla echowa, […]...
Koło domu Koło domu rodzinnego szła matka święty kaczor niezgrabna pamiątka o pół drogi od dzieciństwa czajka i kukułka co ostrzega do […]...
Drugi wiersz o św. Mikołaju Święty Mikołaj z siwą brodą, Co rok do dziatwy schodzi małej; Dwaj go chłopczyki z boku wiodą, Jeden z nich […]...
A ja mam właśnie napad paraliżu nie mogę oderwać oczu od zakonnicy obojętność wróbli świadczy o tym, że czerń nie jest cudem. w gruncie rzeczy więcej […]...
Srebroń Nastała noc, spragniona wymian Mroku na dreszcze w półśnie rosy. Dąb bałwochwalczo wierzy w Tymian, We wpływ Tymianu – na […]...
Jaki jesteś mój kraju? Złoty sen Nowy dzień W górze niebo jak len Tęcze marzeń leciutko fruwają W radio słów rdzawy zgrzyt Potem kac, […]...
Berceuse Oczy twe ciche są jeszcze, oczy twe ciche są jeszcze, kiedy mnie bierzesz w ramiona – spokojnych gwiazd płyną deszcze, […]...
W zaczarowanym lesie, pełnym jaśni W zaczarowanym lesie, pełnym jaśni Błądzą głębokie cienie, pełne łez – Ach, serce moje drży od łez, Jak dziecię przerażone […]...
Magia Wybija zegar siódmy rok I siedzi czarny kot na stole, Przez czarne szyby płynie mrok, I siedzi czarny kot na […]...
Na chybcika Za piec minut wejdę Do swojego Jacuzzi Ale przedtem proszę Przyjrzyj się tej scenie: 70-letni Biały wieloryb przyczajony W cieplej […]...
Wojna Nocą peryferyjne bulwary są pełne śniegu; bandyci są żołnierzami; atakują mnie śmiechem i szablami, odzierają mnie: uciekam, aby wpaść w […]...
Patrz, wszystkie palce Patrz, wszystkie palce tego drzewa (kochanie) mają Dłonie, a wszystkie dłonie mają ludzi; i Każda poszczególna osoba jest (moja miła) […]...
BAJKA Ludzie prości i zbrojni, więc smutni, wchodzili na okręty omszałe; niebo grało podobne do lutni srebrnej chyba i kwiatem pachniało. […]...
Powinowactwo cieni i kwiatów o zmierzchu O, korowody umarłych cieni Wśród wirowań eterów przestrzeni, O, płynące kaskady Pod zamyślonych iw czarne arkady! O, bez skrzypcowych łkań […]...
W polu Dwoje nas w ciszy polnego zakątka. Strumień na oślep ku słońcu się pali, W liściu, co trafił na krzywy prąd […]...
Studium aktu (III) Ta się pojawia. Wychodzi z ręcznika Nastroszonego Brązowa z błękitu Ale jak lemur skupiona w sobie Ma coś z bokserskiej […]...
List Siostro! Także i tej zimy Spadło dużo śniegu Czy do białej koperty wsadzić jeden płatek śniegu nie pisać nic Nie […]...
Madrygał Madrygał Spójrz na niego, Srebrzynku. Trzy- krotnie – niby konik cyrkowy po swym torze – okrążył cały ogród, biały jak […]...
W imionniku Błogo temu, kto w twojej pamięci utonie, Jak ten koral lub owa jagoda perłowa, Co ją woda Bałtycka w swym […]...