Polska poezja

Wiersze po polsku



Tu jestem – w mrokach ziemi

Tu jestem – w mrokach ziemi i jestem – tam jeszcze.
W szumie gwiazd, gdzie niecały w mgle bożej się mieszczę,
Gdzie powietrze, drżąc ustnie, sny mówi i gra mi,
I jestem jeszcze dalej poza tymi snami.
Zewsząd idę ku sobie; wszedzie na się czekam;
Tu się spieszę dośpiewanie, tam – docisznie zwlekam
I trwam, niby modlitwa, poza swą żalobą,
Ta, co spełnić się nie chce, bo woli być sobą.


1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (2 votes, average: 2,50 out of 5)

Wiersz Tu jestem – w mrokach ziemi - Maria Pawlikowska Jasnorzewska
 »