Niepokój

W zwiędłym lesie jest ptaków wołanie,
wołanie bez powodu w zwiędłym lesie.
Lecz to okrągłe ptaków wołanie
spoczywa w chwili, co mu dała trwanie
wielkie jak niebo na zwiędłym lesie.
Posłusznie wszystko układa się w krzyk:
Krajobraz jakby leżał w jego dłoni,
gwałtowny jakby przylegał do niej,
a chwila, która chce z siebie wyjść,
jest blada, niema, jakby znała ciszę
rzeczy, od których musi umrzeć każdy,
kto z tego krzyku wyszedł.

(2 votes, average: 5,00 out of 5)

Podobne wiersze:

Rzeczy niepokój Nie wiem nic. Jest wokoło ten rzeczy niepokój, który rzeki przesyca i morza obłoków, który jest sam przez siebie, a […]...
Co książka mówi? „Posłuchaj Zbyszku, co książka gada? Są w niej tam rzeczy nielada!” Tak siwy dziaduś mówił do wnuka, I w las […]...
Chwila „Chwila” Idę stokiem pagórka zazielenionego. Trawa, kwiatuszki w trawie jak na obrazku dzieci. Niebo zamglone, już błękitniejące. Widok na inne […]...
Miłość Miłość to znaczy popatrzeć na siebie, Tak jak się patrzy na obce nam rzeczy, Bo jesteś tylko jedną z rzeczy […]...
Sumienie Przekląłem – i na wieki rzuciłem ją samą, I wzburzony, nim księżyc zabłysnął wieczorem, Jużem się od niej długim rozdzielił […]...
Śpiew ptaków nigdy już nie miał być taki Pewien był – przysiąc mógł – że w ptaków śpiewy Rozbrzmiewające wokoło w ogrodzie Wkradło się w końcu echo głosu […]...
Kochająca To moje okno. W zachwycie tak bym frunęła za nie, zbudzona przez świtanie: a dokąd sięga życie, a kiedy noc […]...
„JA, KIEDY USTA” Ja, kiedy usta ku twym ustom chylę, nie samych zmysłów szukam upojenia, ja chce, by myśl ma omdlałą na chwile, […]...
Już świt „Krzyż tedy zawdy nagotowany jest i wszędzie cię czeka. Nie możesz go się uchronić, dokądkolwiek ucieczesz, bo gdziebyśkolwiek poszedł, samego […]...
Zielone miasto Kraków cały jest w liściach, błyszczących po letnim deszczu – podwójnie zielonych w ksieżycu i w szmaragdowej latarni, wiszącej przy […]...
Listopad Złote, żółte i czerwone Opadają liście z drzew, Zwiędłe liście w obcą stronę Pozanosił wiatru wiew. Nasza chata niebogata, Wiatr […]...
Zahvalnost Da sam umrla u djetinjstvu ne bih znala kuda vode bijele stramputice oko srca rasprostrte. Da sam umrla na tvojim […]...
Chwila Chwila Kiedy odwróciła się Ujrzał rysunek jej majteczek Pod ciasną sukienką Niedostępny kontynent Szedł za nią Jakby łowił motyla Potem […]...
Do rzeczy Lesław Nowara Do rzeczy Do rzeczy trzeba się zabierać rzeczowo, czyli biorąc je dosłownie do ręki, badając ich ciężar gatunkowy, […]...
Zielony wiersz Ja nie chcę wiele: Ciebie i zieleń, i zeby wiatr kołysał gałezie drzew, iżebym wiersze pisał o tym, że… każdy […]...
Na zlecenie aniołów Wysłannicy podobni do nas? Wyjaśnij to. Trwanie, które ciemność uwydatnia? To, co słyszysz najlepiej, nie bedąc zbyt blisko? Ponad tym, […]...
Wąwóz Małachowskiego Prowadzi żołnierz Juliusz Hrabia wąwozem cienistym, prowadzi pod górę. Jest błękitny, amarantowy, a wąs złoty jego. Pod górę prowadzi wśród […]...
Zwiewność Brzęk muchy w pustym dzbanie, co stoi na półce, Smuga w oczach po znikłej za oknem jaskółce. Cień ręki – […]...
Akacje w nocy Tysišczne małe licie na drzewie akacji w ruchliwych siwych włosach szeleszczš złowieszczo – pachnšce białe grona zwiędłym kwiatem deszczš szamoczšc […]...
Ciało Czyny kalekie zmienione w rzeczy Rosną milczeniem pod niebem płaskiem, Które zgaszone jest trupim blaskiem Pod nim stygnącej sprawy człowieczej. […]...
Nie jesteśmy w lesie obydwoje Nie jesteśmy w lesie obydwoje I wołanie twe w drwinę się zmienia. Czemu nie przychodzisz, by ukoić Niepokoje niego sumienia? […]...
Ty pierwej mgły dosięgasz Ty pierwej mgły dosięgasz, ja za tobą w ślady Zdążam, by się w tym samym zaprzepaścić lesie, I topiąc twoją […]...
Moja cygańska Żółty ogień mi się śni kiedy słońce wstaje. Powiedz mi, ach powiedz mi czy mi się wydaje, że i rano […]...
Poezja Poezja nie jest mi potrzebna do oddychania ani miłości, ani do zagryzania warg, rozpłynięcia się w mieście, bólu, krzyku, zabijaniu. […]...
Najpiękniejsze miłości Najpiękniejsze są miłości, których nie ma Które jutro może przyjdą albo nie Najpiękniejsze są miłości, których nie ma Światło z […]...
Tęsknię ku tobie, o szumiący lesie! I Tęsknię ku tobie, o szumiący lesie! Ku twoim pieśniom, które wiew wiosenny W bezmierny przestwór na swych puchach niesie, […]...
Bądźmy dla siebie bliscy bo nas rozdzielają Bądźmy dla siebie bliscy bo nas rozdzielają I co chwila nam ziemia pęka pod stopami A te okrawki Kraju na […]...
Stosunek do śmierci w stosunku ze Śmiercią Blada, pachniała naftaliną, zbutwiałą szafą, w której Wiesza się czas na czas nieużywania. Z policzkami jakby zapadała noc Opadła. Silne […]...
Piękno Jam piękna, o śmiertelni, niby sen z granitu, A pierś ma, gdzie krwawiła niejedna pierś żywa, Jest dla poety źródłem, […]...
Dzięcioł Jak w pośród ludzi, tak też wśród ptaków, Masz pracowitych, masz i próżniaków; Jednych, co szkody robią nam dużo, Drugich, […]...
Do Hanny Chyba by nie wiedziała, co znaczy twarz blada I kiedy kto nie g’rzeczy, Hanno, odpowiada, Często wzdycha, a rzadko kiedy […]...
Skalane złoto, złoto smoka Skalane złoto, złoto smoka, Ukryto w kamiennej twierdzy, górskim gnieździe, Daleko od falujących pól i żywej wody. Jakby odlane z […]...
Funchal Smażalnia ryb na plaży, prosta szopa zbudowana przez rozbitków. Wielu zawraca w drzwiach, lecz nie podmuchy od morza. Cień w […]...
Przepływają obłoki Słyszysz w lesie, czy słyszysz w lesie głosy dziecięce, nad srebrnymi drzewami dzwoniące, łopocące w dźwięcznych pogłosach, w zmierzchającym powietrzu […]...
I mówię: odejdź! i wracam się cicha I mówię: odejdź! – i wracam się cicha, By spojrzeć jeszcze na stóp twoich ślady, I słucham wiatru, co w […]...
Psalm 3. O łasce Cóż mi, Panie, żem lepszy od cieni? W ich tłumie Ognia Twoich objawień rozróżnić nie umiem Od cieni, które we […]...
Dotąd doszliśmy dotąd doszliśmy. Tu się rozwiązały koniec z początkiem. Przekłady Homera na brzegu siedząc przeglądamy teraz. Nikt nie przypływa po nas. […]...
Pierwszy grzech Ewa stała naga, Ewa stała niema, mówiła ręka, mówiła noga – było to, czego nie ma. Ewa stała biała – […]...
Lipiec Znów słońcu się oddała. Maja cudzołóstwa Znany uśmiech rozkoszy kołysze na ustach. Samiec chodzi oślepły, próbuje, czy uda Kolanem chudym […]...
Ja do ciebie nie mogę, nie mogę Ja do ciebie nie mogę, nie mogę… Przyjdź ty, lesie, do mnie, do kaleki. Lub choć jedno drzewo wyślij w […]...