Polska poezja

Wiersze po polsku



Mikroliryka

Kochając drzewa, kocham je głównie w słojach,
Kochając ptaki, kocham je ściśle w kostkach –
Nie to,
Co w kształcie,
Lecz to,
Co w szumiącej,
W gęstej jak syrop mikroliryce materii.

Gdy o księżycu – to mówić łyżką od soli,
Gdy o słowikach – to znać kaniony ich gardeł,
Gdy o miłości – to kłaść w milczeniu na stolik
Włosy twoje osobne
I twarde.


1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (2 votes, average: 2,50 out of 5)

Wiersz Mikroliryka - Stanisław Grochowiak