„Kółko” Norwida / toczy się dalej
WIESłAW JANUSZ MIKULSKI
(ur.1959)
z cyklu „Cisza i miłość”
*
* *
„Kółko” Norwida
toczy się dalej – –
*
* *
Cyprianowi NORWIDOWI
opadły zielone liście
wichrem porwane
b e z – m i ł o ś c i
nawet nie ma grobu
gdzie by można
zapalić mu znicz
tylko płoną
gwałtownie strząśnięte owoce
– słowa pełne łez
i zamyślenie najgłębiej smutne
wygłodniałe serce
i brzuch – – – – – – – – – – – – – – – – –
– – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – –





Podobne wiersze:
- W Twoich ramionach / jak na łąkach pełnych słońca WIESłAW JANUSZ MIKULSKI (ur.1959) z cyklu „I znowu noc” * * * Żonie w Twoich ramionach jak na łąkach pełnych […]...
- Kółko Jak niewiele jest ludzi i jak nie ma prawie Pragnących się objawić!… Przychodzą przechodzą Odpychają się, tańcząc ze sobą lub […]...
- Powrót pana Swena, czyli historia kołem się toczy Foto. Górka „Blacharska” z której Pan Swen „kołem” się toczył. Po słynnym w całej naszej dzielnicy zniknięciu p. Swena w […]...
- Powiedzcie to dalej Różo powiedz róży szpaku powiadom szpaka ogary szczekajcie ogarom jak zwykle w wielu tonacjach czaplo wypaplaj czapli na żółtych nogach […]...
- Im dalej idę Im dalej idę po drodze żywota, Tym twój ideał się bardziej nade mną Rozszerza – rośnie – gdyby tęcza złota, […]...
- Idż dalej Wzywałem ciemności: niech wstanie! I niech mnie pogrąży w noc ciemną – Wzywałem milczące otchłanie, By łona zawarły nade mną. […]...
- Przybywasz / wśród lawiny smutku WIESłAW JANUSZ MIKULSKI (ur.1959) z cyklu „Czerwień ciszy” * * * Żonie przybywasz wśród lawiny smutku jak skrzydła błękitnego ptaka […]...
- Zachód słońca Kto pogubił te pióra różowe na niebie? Aniołowie kochania, kochania, kochania. – Popłynęli daleko – nie do mnie i ciebie, […]...
- Oczy me pełne Oczy me pełne ciebie, jak polne krynice, Gdzie niebiosa swe jasne odbijają lice. Uszy me pełne ciebie, jak muszla echowa, […]...
- Los czasem / plącze mi się / pod nogami WIESŁAW JANUSZ MIKULSKI (ur.1959) Z cyklu „Słowa i cisza” * * * Los czasem Plącze mi się Pod nogami Biegnie […]...
- Idź dalej Czy wszystko już dla mnie stracone, skończone? Wróżbiarzu, co czytasz z obłoków jak z ksiąg, Spójrz i przeczytaj, co pisze […]...
- Kobiece Z rzeki szła wczesna. Kochała. Chyliła szczęśliwą głowę. Pachniała porankiem ciała, Mydłem migdałowem. Ciału był wieczór w rzece, Zielony i […]...
- Czasu krople cichutko opadają / łez zatopionych WIESłAW JANUSZ MIKULSKI (ur.1959) z cyklu „Cisza i miłość” * * * czasu krople cichutko opadają łez zatopionych w morzu […]...
- „Moesta Et Errabunda” Agato, czy twe serce kiedyś uleciało Ponad czarny ocean niezmiernego miasta Ku innym oceanom, gdzie tryska wspaniałość Jak dziewictwo głęboka, […]...
- MOZART W OSTROłECE WIESłAW JANUSZ MIKULSKI (ur.1959) z cyklu „Cisza i miłość” MOZART W OSTROŁĘCE „Requiem” Mozarta wciąż dudni po ulicach miesza się […]...
- Słowa cichsze niż szept Słowa cichsze niż szept Nuty pełne łez To jesieni hasła wywoławcze Babie lato gdzie łęg Tkliwy fletu dźwięk Grajże grajku […]...
- McDonald´s Znajduję ślad twoich zębów w moim mieście. Znajduję ślad twoich zębów na swoim ramieniu. Znajduję ślad twoich zębów w lustrze. […]...
- Zagłębie Dąbrowskie Szybie milczący i ciemno, ożyjesz i będziesz gadał. Po gniew – jak węgiel – kamienny, windo złej pieśni – na […]...
- *** Można W paraliżu myśli Płynąć I łapać w słowa wiatr Można W negliżu uczuć Ukryć się I odziać w impuls […]...
- Czasami płacze Czasami kiedy jestem sam Płaczę, bo siebie tylko mam Moje łzy są gorzkie i ciepłe Pełne życia choć nieforemne Płaczę, […]...
- Nie wierzę w powroty Nie mówmy więcej o tym. Nie wierzę już w powroty Że słowa, uśmiech, dotyk Odzyskają smak To już zagrany dramat […]...
- Z okruszynami młodości – co robić? Z okruszynami młodości – co robić? Rozrzucić ptakom? Można i ptakom rozrzucić, można i w słowa powkładać. Odfruną, uradowane, żeby […]...
- Studium aktu (III) Ta się pojawia. Wychodzi z ręcznika Nastroszonego Brązowa z błękitu Ale jak lemur skupiona w sobie Ma coś z bokserskiej […]...
- Nokturn Bóg tak samotny o trzeciej nad ranem że wygrywa na skrzypcach tęsknotę w ścianach zarosłych pająkami budzą się ze snu […]...
- Źródło O źródło, źródlo, źródło smutne, Źródło wśród czarnych drzew i jarów – – Gdy wzrosły drzewa, siłą rzutne, Patrzyli ludzie, […]...
- Tylko To tylko oczy co chcą widzieć dalej to tylko uszy co pochwycą ciszę ręce tak smutne jak skrzydła za małe […]...
- MYSLI PONAD GROBAMI / NA OSTROłECKIM CMENTARZU WIESłAW JANUSZ MIKULSKI (ur.1959) z cyklu „Bukiety snów” MYŚLI PONAD GROBAMI NA OSTROŁĘCKIM CMENTARZU oczy są kruche jak ziemia dłoni […]...
- Zachód Zachód Śmierć zdejmie hełm i już go więcej nie nałoży I zetrze z czoła pot, Karabin głęboko do miękkiej ziemi […]...
- Wieczory (Nie wystarczy nas…) Nie wystarczy nas na to milczenie I płacz za umarłym czasem. Rosną na ścianie, w ogień schodzą cienie. Obce przeszły, […]...
- Mam słońce / na swoim sercu / od Ciebie WIESŁAW JANUSZ MIKULSKI (ur.1959) z cyklu „Rozsiewanie światła” * * * mam słońce na swoim sercu od Ciebie mam szczęście […]...
- Gdzie jesteś? Gdybym mógł to przeżyć jeszcze raz, od nowa Nie mogłam zostać, to zbyt szybko przyszło Nie powiedziała ani słowa Tak […]...
- Mochnaczka Przyjazd III październik 77 Złocisty modrzew w ciemności wskazywał mi drogę do Ciebie jesieni płonącym mieczem – teraz patrzy tylko na mnie i nic […]...
- Larwa Na śliskim bruku w Londynie, W mgle, podksiężycowej, białej, Niejedna postać cię minie, Lecz ty ją wspomnisz, struchlały. Czoło ma […]...
- 21 lipca Z okna autobusu: sztandary połykane przez wiatr i mężczyzna w drelichu, który zapala znicz: na próbę: ale tłusty dym jest […]...
- Słowa proste Moje serce pełne ciemnych zawiłości Zapragnęło odpoczynku i miłości, Zapragnęło słów zwyczajnych, sercu miłych, Rymów prostych, nie wymyślnych, nie zawiłych. […]...
- Byłeś dla mnie tylko czworokątem papieru Byłeś dla mnie tylko czworokątem papieru lecz moje serce ma właśnie taki kształt byłeś więc moim sercem i ten sam […]...
- Świat jest smutny / pośród zła WIESłAW JANUSZ MIKULSKI (ur.1959) z cyklu „Deszczowa symfonia” * * * Świat jest smutny Pośród zła, Które czynią ludzie. Nawet […]...
- 203. Ach, jakże płonę! i nikt mi nie wierzy Ach, jakże płonę! i nikt mi nie wierzy, Nie, każdy wierzy mi, tylko nie ona, Najmilsza, której piękności nie zmierzyć; […]...
- MOJE KWIATY WIESłAW JANUSZ MIKULSKI (ur.1959) z cyklu „Bukiety snów” MOJE KWIATY gdy byłem dzieckiem rysowałem czerwone i żółte tulipany później poznałem […]...
- Tam ona, hen Tam – ona, hen za siódmym snem za siódmą łzą tam, za tęsknoty mgłą Tam – ona, hen jak tlenem […]...