Elegia podróżna

Wszystko moje, nic własnością,
nie własnością dla pamięci,
a moje dopóki patrzę.
Ledwie wspomniane, już niepewne,
Boginie swoich słów.

Z miasta Samokow tylko deszcz
i nic prócz deszczu.

Paryż od Luwru do paznokcia
bielmem zachodzi.

Z bulwaru Saint-Martin zostały schodki
i wiodą do zaniku.

Nic więcej niż półtora mostu
w Leningradzie mostowym.

Biedna Uppsala
z odrobiną wielkiej katedry.

Nieszczęsny tancerz sofijski,
ciało bez twarzy.

Osobno jego twarz bez oczu,
osobno jego oczy bez źrenic,
osobno źrenice kota.

Kaukaski orzeł szybuje
nad rekonstrukcją wąwozu,
złoto słońca nieszczere
i fałszywe kamienie.

Wszystko moje, nic własnością,
nie własnością dla pamięci,
a moje dopóki patrzę.

Nieprzebrane, nieobjęte,
a poszczególne aż do włókna,
ziarnka piasku, kropli wody
– krajobrazy.

Nie uchowam ani źdźbła
w jego pełnej widzialności.

Powitanie z pożegnaniem
w jednym spojrzeniu.

Dla nadmiaru i dla braku
jeden ruch szyi.

(2 votes, average: 5,00 out of 5)

Podobne wiersze:

Elegia II Cień Twój na drzwiach przykuty białym światłem lampy Kołysze się cichutko w takt łez, co szeleszczą, I płynie łukiem długim […]...
Dopóki jeszcze Dopóki jeszcze nie dotarłeś w sobie do najdalszych biegunów i planet dopóki możesz krzyknąć – eureka i zawiesić nad odkrytą […]...
Ballada podróżna Żółci się łubin w dali bielą płatki konwalii jedzie pociąg z daleka w szybie miga moja twarz nieznanym dworcom mijanym […]...
Elegia Wszystko na chwilę nic na trwałe o życie moje życie całe rozproszone na milion ślepych puchów topolowych gnanych o poranku […]...
ELEGIA O ZGNIŁYM JEZIORZE Gdy schodziłam do Zgniłego Jeziora myślałam O roztrzaskanym sezonie, nawiedzanym planami ratunku, O śniegu, zamkniętych drzwiach, odgłosach kroków I zmartwychwstaniach, […]...
Elegia dla N. N Powiedz czy to dla ciebie za daleko. Mogłabyś biec tuż nad małą falą Bałtyckiego Morza I za polem Danii, za […]...
Elegia o piątku Elegia o piątku Piątek jest tak biedny że ledwo Mieści się w nim męka mrówki, Sobota ze złota i miedzi […]...
Recitativo Jeśli mięsień natrafia na opór, trzeba jeszcze wykonać jeden fałszywy ruch, Jeśli umysł wyobraża sobie dzień jutrzejszy, wciąż jeszcze trzeba […]...
Elegia na wiolonczelę Przychodzę na mogiłę – po latach, z daleka – Nikt mnie juz nie powitał, nikt na mnie nie czeka, Wkoło […]...
Pierwsza elegia Pierwsza elegia Przebieg boleści zawsze nieświadomie Idzie przez ludzi. Bliży się ku końcu, Choć się nie począł wciąż, i od […]...
Elegia pożegnalna W dalekim lesie ciało dogorywa, Wiatr zachmurzony wśród gałęzi śni, Stoisz nade mną cała nieprawdziwa I liczysz moje dni. Brzozy […]...
* * * (za całą moją miłość – bracie Aniele…) za całą moją miłość – bracie Aniele dałeś mi złoto w tle i błękitną sukienkę i przypiąłeś mi parę skrzydeł […]...
Do D. D. (elegia) Gdybyś ty na dzień jeden była w mojej duszy… Na dzień cały?… Nie, takiej nie życzę katuszy! Gdybyś godzinę tylko […]...
Tak bardzo cię kocham Tak bardzo cię kocham Mówiłam o tym wodzie Która biegła Po ostrym żwirze Mówiłam o tym Promieniom słońca To harfa […]...
Francois Villon Dopóki nam ziemia kręci się, dopóki jest tak czy siak, Panie ofiaruj każdemu z nas, czego mu w życiu brak […]...
Modlitwa Dopóki nam ziemia kręci się, dopóki jest tak czy siak Panie ofiaruj każdemu z nas, czego mu w życiu brak […]...
Krótkie wierszyki Pauli Kornblum-Blaga, lat 15 UŁUDA (Poświęcone fabrykantom marmolady, w razie nieprzyjęcia królowi Bolesławowi Śmiałemu) Brudny Koko Helem powiał Trzasnął Wata lekkim ruchem Swopard cupnął […]...
Wielka elegia dla Johna Donne’a John Donne już śpi. Śpi mocno cały świat. Posłanie, strop, obrazy, krzesła, ściany, zasuwy, haki, szafa pełna szat, zasłony, świeca, […]...
Dopóki wierzysz we mnie, miła Dopóki wierzysz we mnie, miła W tym jest moja wielka siłą Wszystko byś mi wybaczyła Tylko jednej rzeczy nie Mogę […]...
Złoto Tygrysów – Do Smutnego Oto jest, co już było: miecz niezłomny Saskich plemion, ich wiersza rytm żelazny, Morza i wyspy, gdzie los nieprzyjazny Rzucił […]...
Do serca w niedzielę Dziękuję Ci, serce moje, Że nie marudzisz, że się uwijasz Bez pochlebstw, bez nagrody, Z wrodzonej pilności. Masz siedemdziesiąt zasług […]...
Idziesz ze mną / krok w krok WIESłAW JANUSZ MIKULSKI (ur.1959) z cyklu „Blask duszy” * * * idziesz ze mną krok w krok wśród słońca w […]...
ELEGIA Pieńcie się, pieńcie, nocne fale Zraszajcie pianą brzegi w mgławicy i szumie. Nad wielkim morzem stanąłem na skale, Trwam, pogrążywszy […]...
Elegia IV Żegnaj, księżniczko jawy. W akwarelowe miasta, pędzi koń mój drewniany płosząc ptaki krzewów, gdzie ty w kamienny pejzaż jak biały […]...
Elegia na odejście pióra atramentu lampy Zaprawdę wielka i trudna do wybaczenia jest moja niewierność bo nawet nie pamiętam dnia ani godziny kiedy was opuściłem przyjaciele […]...
Elegia Stałość to ewolucja zasady miejsca w kierunku myśli. Przedłużenie kwadratu albo równoległościanu za pośrednictwem, jak by powiedział sam Clausewitz, głosu […]...
Elegia Szalonych lat rozkosze i biesiady Na duszy mej pijanym ciążą czadem. Ale jak wino – smutek dawnych dni Im starszy […]...
ELEGIA CZWARTA Spokój falowałby ścichał drżąc u studziennych cembrowin mżąc na płomiennych topolach coś nucąc w oczach krowich tylko że ty mi […]...
ELEGIA ŻALU Ja: zielona gwiazdo z norwegii gładkim na śniegu śladem majowe u drzew noclegi opowiadaj gwiazda: ogniste święta kobiet schodziły ku […]...
Elegia dziecięca Elegia dziecięca Na fortecy z białego piasku bije zegar z kukułką trwogi. Gdzie mnie wiedziesz, smutku, do laski przykutego jak […]...
ELEGIA UŚPIENIA Godziny gorzkie bez godów czarny druk na pożółkłych stronicach jakby ze stromych schodów spływała w mroku żywica zwija się zaułek […]...
ELEGIA NIEMOCY Stąpają posłowie nocy w ciężkich szatach z buczackich makat szafirowy żwir spod karocy zaskakał idę z orszakiem jesiennym bulwie j […]...
Mała elegia Mała elegia Odeszli przyjaciele. Ma miła w dali śpi. Na zewnątrz – wielka ciemność. Sam sobie mówię słowa. A lampa […]...
Elegia dla Jane Mojej studentki, zmarłej po zrzuceniu z siodła przez konia Pamiętam pierścionki włosów na karku, wilgotne i miękkie jak pędy powoju; […]...
Czy świat umrze trochę Czy świat umrze trochę Kiedy ja umrę Patrzę patrzę Ubrany w lisi kołnierz Idzie świat Nigdy nie myślałam Że jestem […]...
Szczęście Coś srebrnego dzieje się w chmur dali. Wicher do drzwi puka, jakby przyniósł list. Myśmy długo na siebie czekali. Jaki […]...
Okropna pieśń o Mackie Majchrze Rekiny w oceanie mają zębów pełen pysk, Macheath ma w kieszeni majcher, Lecz kto widział jego błysk. A w Tamizy […]...
Elegia o…[chłopcu polskim Oddzielili cię, syneczku, od snów, co jak motyl drżą, haftowali ci, syneczku, smutne oczy rudą krwią, malowali krajobrazy w żółte […]...
Elegia – Dziennik mojej tęsknoty Pod Twoją nieobecność schodzą się słowa i obrazy piętrząc się po środku pokoju jak nagie skały. Przebudzony wspinam się na […]...
Elegia o śmierci Ludwika Waryńskiego Jeżeli nie lękasz się pieśni stłumionej, złowrogiej i głuchej, gdy serce masz mężne i jeśli pieśń kochasz swobodną – posłuchaj. […]...