Spośród świeżych przemilczeń

Spośród świeżych przemilczeń, dawnych rekwizytów,

Spomiędzy rozczarowań i wymarłych mitów,

Spośród wielkich batalii, klęsk naszych niewielkich

I zwycięstw, hucznych takich jak małe muszelki,

Między wczoraj a jutrem, między snem a jawą,

Poprzez wczesnego świtu świeżość wilgotnawą

Wychodzimy ma małą, jakże wietrzną plażę,

Jest wrzesień lub październik, niczym kalendarze

Szeleszczą spadające z olch i buków liście

I za ręce trzymamy się, bo oczywiście

Jesteśmy zakochani, w sobie i w jesieni,

I późna jarzębina obok się czerwieni,

I osiemnastowiecznym imieniem Justyna

Świat zmęczony zamyka się i znów zaczyna.