Polska poezja

Wiersze po polsku



Cienie

CIENIE

Nocni przechodnie, cisi, zamyśleni, czarni

chwieją wysmukłe cienie w refleksach latarni

Cienie pełzną, nie mogą odczepić się od nich,

przełażą przez sztachety, padają na chodnik.

Małe, śmieszne, po twarzach deptane obcasem,

wielkie, straszne, na szczudłach sążniaste dryblasy.

Podnoszą kapelusze na zjeżonych włosach,

lękają się zapałki, blasku papierosa.

Nad brzegiem czarna rampa zgina sie i łamie.

Szalone!- skaczą w wodę do góry nogami.

Znikły!… Przemija rzeka… Powiewy… milczenie…

Nocni przechodnie bledną…- jak cienie, jak cienie.


1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)

Wiersz Cienie - Władysław Broniewski