Polska poezja

Wiersze po polsku



Hej, radością oczy błysną

Hej, radością oczy błysną

I wieniec czoła okrasi.

I wszyscy się mile ścisną:

To wszyscy bracia! To nasi!

Pochlebstwo. chytrość i zbytek

Niech każdy przed progiem miota,

Bo tu wieczny ma przybytek

Ojczyzna, nauka, cnota.

Braterstwa ogniwem spięci,

Zdejmijmy z serca zasłonę,

Otwórzmy czucia i chęci.

Święte, co tu objawione!

Tu wspólne koją cierpienia:

Przyjaźń, wesołość i pienia.

Ale kto w naszym jest gronie,

Śród pracy czy śród zabawy,

Czy przy pługu, czy w koronie,

Niechaj pomni na Ustawy!

Pomni na przysięgę swoją

I w każdej chwili żywota

Niechaj mu na myśli stoją:

Ojczyzna, nauka, cnota.

Dojdziemy, choć przykrą drogą,

Gdy brat bratu rękę poda,

Bo nam i nieba pomogą,

I męstwo, praca i zgoda!


1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)

Wiersz Hej, radością oczy błysną - Adam Mickiewicz