Polska poezja

Wiersze po polsku



NIEZNAJOMEJ, DALEKIEJ – NIEZNANY, DALEKI

Nieznajomej, dalekiej – nieznany, daleki,

Kiedy nas jeszcze dalej wyrok chce rozegnać,

Posyłam, by cię razem poznać i pożegnać,

Dwa wyrazy; „Witam cię!”, „Bądź zdrowa na wieki!”

Tak przechodzeń zbłąkany w alpejskim parowie,

Pieśnią chce nudnej drodze przyczynić wesela;

A kiedy nie ma komu śpiewac serce wdowie,

Śpiewa piosnkę kochance swego przyjaciela;

Lecz nim piosnkę przypędzą echo ku jej stronie,

Może już podróżnego wieczny śnieg pochłonie.

Dla Ludwiki przyszłej Chodźkowej
pisałem w godzinę po otrzymanyn
rozkazie oddalenia się z Polski.
R. 1824. D. 22 Oktobra


1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)

Wiersz NIEZNAJOMEJ, DALEKIEJ – NIEZNANY, DALEKI - Adam Mickiewicz