Pożegnanie

Ostatni raz twą postać miłą
Ważę się myślą tulić dziś
I wskrzeszać sny serdeczną siłą,
Żałością tkliwą i wstydliwą
O twej miłości budzić myśl.

Mijają lata – i niestety
Zmieniają świat, zmieniają nas!
W mogilnym mroku, w głębi Lety
widzi cię dzisiaj wzrok poety,
Lecz i poeta tobie zgasł.

Więc mego serca pożegnanie
Przyjmij, daleka! Czoło skłoń
Jak żona, gdy się wdową stanie,
Jak wierny druh, co przed wygnaniem
Bez słowa ściska bratnią dłoń.

Przełożył
Julian Tuwim

(2 votes, average: 2,50 out of 5)

Podobne wiersze:

Pożegnanie Bądź zdrowa! To ostatni raz, Że mówie komu: bywaj zdrowa – – Dawno, ach, dawno minął czas… Ja nie zapomnę […]...
Bo to jest wieszcza najjaśniejsza chwała Bo to jest wieszcza najjaśniejsza chwała, Że w posąg mieni nawet pożegnanie. Ta kartka wieki tu będzie płakała I łez […]...
Skłoń się ku trawie Skłoń się ku trawie Skłoń się ku trawie, jej rzęsy Zakratowują czyjś śpiew; To śpiew martwych tnie swe więzy. Skłoń […]...
Bratowa Żona mego brata nie bardzo szczęśliwa, Chodzi po ogrodzie, tulipany zrywa, Pyta się obłoków żeglujących w poprzek, Kiedy wreszcie na […]...
Schyłek Wkrótce już źródło moje bić przestanie, Jałową skałę martwe zalegną upłazy. Noc ku mnie Wielka zbliża się niepowstrzymanie: Przyjmij tedy, […]...
Pożegnanie popołudnia Heksametr fal łacińskicho czerwony zachód. Obłoki brzęczą, pejzaż je spędza do dolin. Do widzenia, słońce mija jak pocałunek i drzewa-pastorały […]...
Do przyjaciela Mój drogi, czy wiesz, że najpiękniejszy wiersz jest o wiele mniej piękny niż średnio przystojna żona? Ja mówiłem to tobie […]...
Uwaga wieczorna Dobranoc o Jezu! o miłości moja! Niech w Twych ręku usnę Ja lepianka Twoja, Niechaj mi się śni zawsze o […]...
Pożegnanie Polski Pospólny los Polacy, nas z dawien dawna zbratał na dolę i niedolę na dobro i na zło… Gdy trębacz nad […]...
Pożegnanie I z miłości, i z pieśni świat się naigrawa, Burzę, co w głębi serca żywot nam pustoszy, Zowią oczarowaniem sławy […]...
Po co żona poecie Porzucona w pół strony modna powieść To poezja cię chwyta za gardło W cienie alej biegnie młody człowiek W oczach […]...
Do D. D. Pożegnanie Odpychasz mię? – czym twoje serce już postradał? Lecz jam go nigdy nie miał; — czyli broni cnota? Lecz ty […]...
Pożegnanie Skąd tu temat wziąć do nowej piosenki? Skłopotany wzrok wodzę tu i tam; Wtem zapachną mi bzów rozwite pęki Gdzieś […]...
Gdy tu mój trup Gdy tu mój trup w pośrodku was zasiada, W oczy zagląda wam i głośno gada, Dusza w ten czas daleka, […]...
Wiersze na pożegnanie Pieśń rzuciła na mnie urok, widziałem teraz to, co ukryte jest przed śmiertelnikami. N. Garin-Michajłowski I Dalej, stańmy w szeregu […]...
Pożegnanie Czekała na Boga. Już nie była dzieciom potrzebna. Zawadzała tylko. Czuła się też nie najlepiej. Czas najwyższy umierać – mówiła […]...
Urywek Łzy, łzy, które ze mnie wybuchają. Moja śmierci, Murzynie, dźwigaczu mego serca, trzymaj mnie pochylej, by spłynęły. Chcę mówić. Czarny […]...
Przypowieść Poeta naśladuje głosy ptaków Wyciąga długą szyję A wystająca grdyka Jest jak palec niezgrabny na skrzydle melodii Śpiewając wierzy głęboko […]...
Kto jest poetą Poetą jest ten który pisze wiersze i ten który wierszy nie pisze poetą jest ten który zrzuca więzy i ten […]...
Łzy, łzy, które ze mnie wybuchają Łzy, łzy, które ze mnie wybuchają. Moja śmierci, Murzynie, dźwigaczu mego serca, trzymaj mnie pochylej, by spłynęły. Chcę mówić. Czarny […]...
Sonet 31 Pierś wzbogaciłeś sercami wszystkimi, Których nie widząc, za zmarłe je miałem; Rządzi tam Miłość z przymiotami swymi I mili, których […]...
Rutyna Są kobiety Które się bierze jak gazetę Przed snem zwyczajnie Mnie papier ciała W tej gazecie zmieniają się tylko daty […]...
Eugeniusz Oniegin, wiersze XLV i XLVI XLV Niczym Kliko, Moeta ziomek To wino zacne i szlachetne Na stół zostało postawione W butelce dla poety szpetnej. Jest […]...
Pożegnanie Zerwałem tę gałązkę wrzosu Wspomnieniem będzie jesień ścięta Rozłączą nas wyroki losu Przeszłości woń gałązka wrzosu O tym że czekam […]...
POŻEGNANIE Nie rzucaj na lezgiński chłopcze mlody! Tak pilno ci ojczyznę ujrzeć miłą? Zmęczon twój koń, na górach mgły i lody, […]...
Pożegnanie Nie musisz mnie prosić do stołu Ani pytać czy mam pracę Chleb Książkę I okruszek nadziei Daruj sobie numer mojego […]...
Pożegnanie września Dnie były amarantowe błyszczące jak lanca ułańska śpiewano w megafonach anachroniczną piosenkę o Polakach i bagnetach tenor ciął jak szpicrutą […]...
Pożegnanie Ofelli Kšcik złamanych serc pod miastem, łoża z kamiennym baldachimem, gruba pierzyna jest tam piaskiem. Piasek otula łoża skrzynię. Tam się […]...
Pożegnanie z Marią Jeżeli żyjesz — to pamiętaj, że jestem. Ale do mnie nie idź. W tej nocy czarnej, opuchniętej śnieg się do […]...
Żony poetów Żony poetów to te co mają Jakby jeszcze jednego świętego na głowie Który jednak nic gratis z nieba nie dostaje […]...
Pożegnanie miasta Kominy salutują ten odjazd dymami Po rzece płynie barka drżą szyby i zawodzą Tynk układa na bruku szary wieniec Ciągną […]...
Guillaume Apollinaire – „POŻEGNANIE” Zerwałem tę gałązkę wrzosu Wspomnieniem będzie jesień ścięta Rozłączą nas wyroki losu Przeszłości woń gałązka wrzosu O tym że czekam […]...
Przygody Sindbada Żeglarza – Zakończenie Załoga okrętowa składała się z rozmaitych osób. Uwagę naszą zwróciła pewna piękna dziewczyna oraz pewna wiekowa już, ale bardzo miła […]...
Oczekiwanie Ani słowa. Nie wyrąbiesz. Kilof – pióro. A tu wiatr na wielkiej trąbie Jedzie górą. A tu Panny i Bliźnięta. […]...
Rozstanie z cieniem Los coraz zawilszy – Zmień się, losie, zmień się jeszcze raz! Dzień tonie w odwilży… Czemuś, dniu mojego szczęścia, wcześnie […]...
O wilgach Bardzo rozsądnie mówi żona: „Noc późna. Rzuć już te wiersze…”, a noc majowa, noc nieznużona kołysze się w ciepłym wietrze. […]...
Diament i kryształ Darmo tym być, do czego kto się nie urodził. Kryształ brylantowany wielu oczy zwodził; Gdy się więc nad rubiny i […]...
O Troi 1 O Trojo Trojo archeolog przez palce twój przesypie popiół a pożar większy od Iliady na siedem strun – za […]...
Niczym Jeleń Niczym jeleń, gdy wodę chce pić Szuka w lesie źródła ukrytego Niczym jeleń, gdy wodę chce pić Wciąż pragnę przy […]...
Kwiatek O kwiatku, kwiatku mały, jakże zazdroszczę ci spokoju coś w tobie jest ze skaly, coś w tobie jest ze zdroju, […]...