Polska poezja

Wiersze po polsku


Dojrzali do wysiadki

‚ dojrzali do wysiadki ‚ hans arp W pociągu co jechał z a do b Na krótkiej trasie trzech kwadransów […]

‚ moje szczęśliwe nogi ‚

Jest wieczór. Z kalenicy samotnego domu Krzyczy puszczyk. Widzi śmierć incognito pedałującą na rowerze. Śmierć opiera swój rower O ścianę […]

Modlitwa

‚ m o d l i t w a ‚ hans arp Czyste światło Zbaw nas od bezsensowności. Zbaw nas […]

S ł o w a

‚ s ł o w a ‚ hans arp Słowa zaczarowane wędrowaniem. Słowa wędrujące Słowa-śnieżynki Światłosłowa uchodzących kwiatów Słowa wspinające […]

Równina

Równina hans arp Znalazłem się z krzesłem sam na równinie, Zagubionej na pustym horyzoncie. Równina była bezbłędnie asfaltowana. Nic, ale […]

0 p u s z e r o

1 Jestem olbrzymi ten ta to Z pedantycznego regimentu Łodyga ozonu prima qua Anonim jednego procentu. Jestem p. o. i […]