Polska poezja

Wiersze po polsku

Polska poezja > Arthur Rimbaud > Czterowiersz

Wiersz Czterowiersz

„Czterowiersz”

Gwiazda w muszli twych uszu płakała różowo,
Bezkres biało z twych ramion na biodra się stoczył,
Morze spłoniło wzgórza twych piersi perłowo,
A Człowiek na twym łonie czarno krwią się zbroczył.

Przełożył Julian Tuwim


Podobne wiersze:

  1. Mój talizmanie, chroń mnie, chroń Mój talizmanie, chroń mnie, chroń W dni trwogi, troski, przeciwności, W dni skruchy, łez, bo w dniu żałości Przyjazna dała […]...

  2. Kobylico zapieniona Kobylico zapieniona, Kaukaskiego stada chlubo, Czego pędzisz jak szalona? I na ciebie przyszła próba. Nie wódź okiem przerażonem, Dęba mi […]...

  3. O, daremne! o, zwodnicze! O, daremne! o, zwodnicze! Życie, na co mi cię dano I zrządzeniem tajemniczem Na stracenie cię skazano? Kto złowrogim słowem […]...

  4. Echo Czy w głuchym lesie ryczy tur, Czy grzmot, czy trąbka gra przez bór, Czy pieśń dziewczyny brzmi zza gór, Na […]...

  5. Elegia Szalonych lat rozkosze i biesiady Na duszy mej pijanym ciążą czadem. Ale jak wino – smutek dawnych dni Im starszy […]...

  6. Cóż tobie imię moje Cóż tobie imię moje powie? Umrze jak smutny poszum fali, Co pluśnie w brzeg i zmilknie w dali, Jak nocą […]...

  7. W Tobie ziemia Mała różo, różyczko, czasami malutka i naga, jak gdybym cię mógł w jednej dłoni zmieścić, jakbym cię mógł tak złapać […]...

  8. O wielki Boże et cetera O wielki Boże et cetera, Cóż to się ze mną stało nagle, Że „duch” „sam siebie” już nie”zbiera”, Że opuściłem […]...

  9. Memu miastu Wychowałeś ty mnie, grodzie, Na swym chlebie, na swej wodzie, Na tym chlebie z piołunami, Na tej wodzie z mymi […]...

  10. Złoto Tygrysów – Morze Morze. Młode morze. Morze, po którym Tułał się Odys i ów kupiec śmiały, Którego ludy Islamu przezwały Sindbadem Żeglarzem. Morze […]...

Wiersz Czterowiersz - Arthur Rimbaud
« 
 »