#28

Linia śniegu

Było mokro, biało, dmuchało i gdzie jestem
nie wiemy. Było ciemno i nagle
nie jest.
Gdyby ten szczekający przyszedł. Do jedzenia nic
nie ma. Jestem dziwnie zmęczona.
I sama też.

Gdyby tylko przyszedł ten dziwny, co ma mniej nóg
znów powtarzałabym swoje modły, wargami.
Gdzie jego dźwięki, które tak kochałam?
Mogą nadejść ci straszni; trudno powiedzieć.
Szczekający czasem ukąsi mnie, ale jakoś czuję
że jest po mojej stronie.

Jestem zbyt sama. Nie widzę kresu. Gdybyśmy choć mogły
razem biec, już byłoby lepiej. Jestem głodna.
Słońce nie jest ciepłe.
Coś niedobrego dzieje się ze mną.
Gdybym wszystko miała zacząć od nowa
nie zaczęłabym.

(1 votes, average: 5,00 out of 5)

Podobne wiersze:

Wróżenie Wszystkie linie zagłębiają się w dolinie dłoni W małej jamie gdzie bije źródełko losu Oto linia życia Patrzcie przebiega jak […]...

Wróżenie Wszystkie linie zagłębiają się w dolinie dłoni w małej jamie gdzie bije źródełko losu oto linia życia patrzcie przebiega jak […]...

***Anka Anka, to już trzy i pół roku, długo ogromnie, a nie ma takiego dnia, takiego kroku, żebym nie wspomniał o […]...

Strefa Na drodze z Dworca Marymont do Lasek, zgasły latarnie. Mówią, że ich podróż zaczęła się wcześniej od mojej. Nie wiedzą, […]...

Ociemniały „Ociemniały” – Pokaż mi drzewo. – Jestem niewidomy. – Gdzie jest prawo i lewo? – Jestem niewidomy. – Gdzie jest […]...

Najbliżsi nie muszą być stale z nami Najbliżsi nie muszą być stale z nami czasem wystarczy świadomość że są po tej samej stronie planety po tej samej […]...

Gdzie jesteś? Gdybym mógł to przeżyć jeszcze raz, od nowa Nie mogłam zostać, to zbyt szybko przyszło Nie powiedziała ani słowa Tak […]...

Ja tobie poselstwa wysyłać pęki ukłonów Ja tobie poselstwa wysyłać pęki ukłonów ale widzę lepiej sam pójdę bo to wszystko puch jest pył więc lepiej sam […]...

Złoto Tygrysów – Milonga O Manuelu Floresie Manuel Flores ma umrzeć. Cóż, śmierć to powszednia jest rzecz. Bo śmierć jest przyzwyczajeniem, Umiera każdy, to się wie. A […]...

ZATAŃCZ JAK TAŃCZYŁ Ty nie siadaj na podróżnych torbach Jak się klęka na życia ruinach Tylko zatańcz, jak tańczył Grek Zorba Gdy od […]...

Kochanka Przyjdę do ciebie w północ ciemną, z nowiem… Drogę przez półmrok wskaże mi tęsknota… A ty, choć o swym przyjściu […]...

[kto wie czy księżyc…] tłum. Barańczak Kto wie czy księżyc nie jest Balonem, co ulatuje z rześkiego miasta W niebie, unosząc mnóstwo ładnych ludzi? (i gdybyśmy […]...

Dlaczego Hamlet nie uległ propagandzie? Dedykowany prof. Danucie Wesołowskiej Hamlet nie uległ propagandzie sukcesu ani zagrożenia nie urodził się na to zbyt póno i […]...

DO WILHELMA FELDMANA Kochany Panie Redaktorze! Nienawidzę – więc daru przyjąć nie mogę, jako daru. W zamian gdyby choć parę gałązek znad brzegu […]...

Kto wie czy księżyc Kto wie czy księżyc Nie jest balonem, startującym z pożądliwego miasta W niebo – pełnym pięknych ludzi? (i gdybyśmy ja […]...

Teraz oto jestem rozpaczliwie wolny Teraz oto jestem rozpaczliwie wolny i naiwny Lecz wiedząc to o, radości o, nędzo żaden wyróżniający znak Prócz tego rozdzierający […]...

Nie jestem sama Nie jestem sama Ze mną jest woda Która patrzy moimi oczyma Uśmiecha się moimi ustami I nasłuchuje Tysiąca słów złotych […]...

Dwie linie Dali przestrzeń i czas dali Czas – jak czas Czasami jest, to znów go nie ma Przestrzeń ponoć się zakrzywia […]...

Renoir Na imię mi Gabriela Jestem troszeczkę za duża Pan mówi, gdy mnie rozbiera Że jestem jesienna róża Pan jest zepsuty […]...

Stok nad Lorną W mojej wiosce Lekkie stały się już sny, Przez wszystkich kochany Żyję z nimi w mojej wiosce, I jestem łakomy […]...

Ludzki Abstrakt Litości wcale by nie było, Gdybyśmy Biedy mniej czynili; I Miłosierdzie by zniknęło, Gdyby szczęśliwi wszyscy byli; A strach wzajemny […]...

Zazdrość Ckliwa niewiasto, śmierci mężowi życząca, Czemu na jego zazdrość skarżysz się bez końca? Gdyby otruty leżał w śmiertelnej pościeli, Spuchły, […]...

Światło w oczy Światło w oczy Bliżej mojej twarzy Nie widzę Otwierają się białe tunele Światło w oczy Południe pogodne Otwierają się studnie […]...

Xxviii Lubię więdnące kwiaty pełne bladej ciszy, Oczyma się patrzące w niebo omdlałem- modlitwę ich przedśmiertna ucho moje słyszy, pożegnanie i […]...

Ja kocham ciebie! Jak tchu dla piersi, tak mi ciebie brak! W pochmurnym niebie Przeciąga w siną dal wędrowny ptak. Niech leci, niech […]...

Do… (Gdyś raczył waszmość pan być u mnie…) Gdyś raczył waszmość pan być u mnie, nie zdobyłem się na owe wspaniałe przyjęcia, które to, wspaniałe na moment, po […]...

Niewiara Juz nic nie widze – zasypiam juz W ciszy i w grozie. Znika mi slonce w zalomach wzgórz, Bóg znika […]...

Pierwszy dzień wieczności Nie było mnie i teraz też nie jestem w stanie Stwierdzić wyraźnie, że wyraźnie jestem. Ten samobójczy tydzień oto owocuje. […]...

WYSEPKA cz. II Ważne – co tu; co tam – dalekie nazbyt. A owo tutaj – skrzetne, zaprzątnięte, zajęte sobą, całkiem niepojęte. Wyspa […]...

Zejście Jakby po schodach stąpał choć nie było schodów bowiem kamienie zbyt opite światłem gór oddalonych na ramionach nosił jak zarys […]...