Polska poezja

Wiersze po polsku


„Sonet jesienny”

Pytają mnie twe oczy, przejrzystsze od wody: „Mów, dziwaczny kochanku, czy mam zalet dużo?” Bądź piękna i milcz, błagam! Moją […]

Wesoły Zmarły

W tłustej, pełnej ślimaków głębi czarnoziemu Sam dla siebie wykopię rów obszerny w miarę, Jak rekin w morzu drzemie, zasnę […]

„Otchłań”

Pascal miał otchłań, która wciąż płynęła za nim. Ach, wszystko jest otchłanią! Żądza – mara – słowo – Czyn! Nieraz […]

XXIX LE VAMPIRE

Toi qui, comme un coup de couteau, Dans mon cœur plaintif es entrée, Toi qui, comme un hideux troupeau De […]

„Warkocz”

O runo spadające aż na kark i szyję! Pukle! wonie sennością jakąś obciążone! O czary! dziś, gdy zmierzch mą alkowę […]

„Litania do Szatana”

Ty nad wszystkie anioły mądry i wspaniały, Boże przez los zdradzony, pozbawiony chwały, O Szatanie, mej nędzy długiej się ulituj! […]

Poemat o haszyszu

Dla J. G. F. Droga Przyjaciółko, zdrowy rozsądek mówi nam, że sprawy tego świata nie znaczą wiele, a rzeczywistość prawdziwa […]

Do Czytelnika

Głupota, grzechy, błędy, lubieżność i chciwość Duch i ciało nam gryzą niby ząb zatruty, A my karmim te nasze rozkoszne […]

Danse Macabre

Dumna ze swej postawy jak kobieta żywa, Ze swym bukietem, chustką i rękawiczkami, Ma niedbale swobodny powab, co wyzywa, I […]

LVII LES HIBOUX

Sous les ifs noirs qui les abritent, Les hiboux se tiennent rangés, Ainsi que des dieux étrangers, Dardant leur œil […]

LI CAUSERIE

Vous ętes un beau ciel d’automne, clair et rose! Mais la tristesse en moi monte comme la mer, Et laisse, […]

De Profundis Clamavi

Jedynie, ukochana, błagam twej litości Z głębi przepaści mrocznej, gdzie serce me kona! Wszechświat to czarny, na nim z ołowiu […]

XVIII L’IDÉAL

Ce ne seront jamais ces beautés de vignettes, Produits avariés, nés d’un sičcle vaurien, Ces pieds ŕ brodequins, ces doigts […]

„Czynsz”

By z czynszem swoim być w porządku, Ma człowiek dwa poletka żyzne, Musi urabiać tę caliznę Lemieszem żaru i rozsądku. […]