Polska poezja

Wiersze po polsku



Cesarz chiński i syn jego

Chińczyki mają rozum, choć daleko siedzą,

I bajki wiedzą.
Jeden z nich, a co większa, cesarz tegu ludu,

Nie szczędził trudu,

Aby pan syn, następca jego, nie był osłem.
Raz płynął z nim po wodzie, a gdy robił wiosłem

I płynąc nucił,

W brzeg uderzył i łódki ledwo nie wywrócił:
Obadwa się przestraszyli.
Korzystając ojciec z chwili

Rzekł: „Patrz, jak przez niebaczność źlem sobie poradził,
Gdybym nie śpiewał, o brzeg byłbym nie zawadził.

Z mojego czynu

Naucz się synu:

Łódka – tron, lud – jest woda i nosi ją snadno;
Kiedy sternik niebaczny, łódka idzie na dno.”


1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (2 votes, average: 4,00 out of 5)

Wiersz Cesarz chiński i syn jego - Ignacy Krasicki
«